Komt er geen deal met Elsevier, dan zullen verschillende Nijmeegse onderzoekers stoppen met hun werk voor wetenschappelijke tijdschriften. Ze steunen daarmee Gerard Meijer, die namens de VSNU de onderhandelingen voert.
Het conflict tussen de Nederlandse universiteiten en de wetenschappelijke uitgever Elsevier loopt steeds hoger op. Wetenschappers met een functie bij een van de duizenden Elseviertijdschriften is gevraagd die neer te leggen.
Nu het akkoord met uitgeverij Springer helemaal rond is, voert Gerard Meijer namens de vereniging van Nederlandse universiteiten de druk op bij uitgeverij Elsevier. Hij roept op tot rebellie.
Wetenschappers van Nederlandse universiteiten kunnen voortaan open access publiceren in tijdschriften van uitgeverij Springer. Nu Elsevier nog.
De onderhandelingen tussen de Nederlandse universiteiten en uitgeverij Elsevier over nieuwe licenties zijn stukgelopen. Gerard Meijer, collegevoorzitter van de Radboud Universiteit, voert de gesprekken namens de universiteitenvereniging VSNU. Hij eist dat Elsevier meer doet voor open-access-publiceren.
De twee voornaamste argumenten voor open acces zijn duidelijk: onderzoek dat met publiek geld is betaald, moet ook publiekelijk toegankelijk zijn. En het is goed voor de wetenschap als iedereen alle publicaties kan lezen zonder te betalen. Maar dat is niet alles – vrij toegankelijke artikelen en onderzoeksdata kunnen ook heel wat prettige ‘bijvangst’ opleveren: van het redden van proefdieren tot bibliotheken voor dove mensen.
De universiteit, de invididuele onderzoeker, nagenoeg iedereen juicht het open access publiceren en het delen van de onderzoeksdata van harte toe. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Op iedere vakgebied lopen onderzoekers tegen andere problemen aan. Vox maakt een rondje langs verschillende faculteiten, op zoek naar enkele drempels die open-access-publicaties soms met zich meebrengen.
De open accessbeweging zit zonder twijfel in de lift. Steeds meer wetenschappelijke artikelen worden voor iedereen toegankelijk. Toch valt het niet mee om de grote, logge uitgevers hierin mee te krijgen. Niet zo gek, want zij hebben nu een bijzonder lucratief verdienmodel. Vandaag de eerste in een reeks van drie bijdrages over open access.
Vrije toegang tot de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Voor iedereen, van onderzoeker tot tante Truus op de hoek. In 2003 is de eerste grote stap gezet naar open access, een meer egalitair systeem van publiceren. Maar wat een snelle, fluwelen revolutie had moeten worden, heeft tien jaar later meer weg van een schaakpartij waarvan het einde nog niet in zicht is.
