Om het hoger onderwijs nog een enigszins overeind te houden, moet de terughoudende wetenschapper zich razendsnel transformeren tot een echte actievoerder, meent PH-neutraal. Maar hoe dat staken precies gaat, daarvan is nog niet iedere medewerker even goed op de hoogte, zo concludeert hij tijdens de actiebijeenkomst ter voorbereiding op de Radboudstaking.

Op donderdag 13 maart ligt de Radboud Universiteit plat, althans dat is de bedoeling. Nijmegen trapt dan namelijk af in een landelijke estafettestaking: om de beurt gaan Nederlandse universiteiten een dag dicht, als protest tegen de bezuinigingen op hoger onderwijs.

Om medewerkers die gaan staken voor te bereiden werd er vorige week alvast een actiebijeenkomst georganiseerd. Bij zo’n actiebijeenkomst (of beter gezegd: bij zo’n voorbereidende stakingsbijeenkomst) merk je weer eens dat de gemiddelde wetenschapper geen doorgewinterde actievoerder is. En ik ben daarop bepaald geen uitzondering – dat is tenminste één aspect waarop ik dan toch een gemiddelde wetenschapper blijk te zijn.

Zo moesten collega’s nog worden bijgepraat over wat een staking nou echt is. Bijvoorbeeld dat je niet gewoon thuis in je bed blijft liggen, maar op de campus actie komt voeren. Dat doe je bijvoorbeeld met een zogenaamde picket line bij alle universiteitsgebouwen, waarbij met name het tijdstip – vanaf acht uur ’s ochtends – voor commotie zorgde. Veel collega’s bleken voor een staking vroeger op te moeten dan voor een gewone werkdag… Ook werden we bijgepraat over het feit dat de vakbonden keurig alle escalatiestappen hadden gezet om een staking uit te roepen én dat het heus wel een legaal middel is, waardoor je arbeidsrechtelijk niet in de problemen kunt – of op zijn minst mag – komen.

‘Staken, prima – zolang je dus maar wel gewoon doorwerkt’

En, heuglijk feit: de staking wordt gesteund door het college van bestuur. Tenminste, een soort van gesteund. Want in een wat curieuze brief aan de vakbonden liet de nieuwe voorzitter weten dat het namelijk wél de bedoeling was dat het onderwijs die dag gewoon doorgaat. Staken, prima – zolang je dus maar wel gewoon doorwerkt.

Tja, dat is wat lastig natuurlijk (het begrip ‘staking’ doet vermoeden dat het werk neergelegd wordt) – al waren er bij de bijeenkomst, net als hier op Voxweb, geluiden dat het toch niet de bedoeling was dat de studenten de dupe van de staking zouden worden.

Hoe verschrikkelijk kan het zijn als studenten een dag onderwijs missen, wanneer je dat afzet tegen het effect op het onderwijs als we de bezuinigingen zomaar laten passeren? Op diverse universiteiten zijn de massaontslagen al aangekondigd of zelfs al doorgevoerd – nee, dat is lekker voor studenten, die hele studierichtingen zien verdwijnen. Niet voor niets steunen de studentenbonden de estafettestaking en roepen ze hun achterban op om die dag zelf ook te staken en actie te voeren tegen de kabinetsplannen.

Om ervoor te zorgen dat het hoger onderwijs op een beetje niveau overeind blijft, moeten de terughoudende wetenschappers zich razendsnel transformeren tot echte actievoerders. Uw columnist is er al mee begonnen en belooft die dag niet alleen geen onderwijs te geven of onderzoek te verrichten, maar ook geen column te schrijven. Een klein offer, dat hopelijk doordringt tot Den Haag…

Lees alle columns van PH neutraal