Ze ruimen niks op, vegen de stoep niet en veroorzaken geluidsoverlast. Zijn studenten écht zulke waardeloze buren? In aanloop naar het debat van morgenavond in de gemeenteraad over de 'verkamering' van Nijmegen: studenten over hun ervaringen met de buurt.

Geneeskundestudentes Milou Verdonschot (21) en Romee Haenen (18) wonen samen in een flat: naast studenten wonen er ook “normale” mensen. ‘Zelf veroorzaken we niet echt overlast,’ denken ze. ‘Alleen de buurman: die kan er wat van. Hij is geen student, en we kennen hem nauwelijks, maar zijn hobby is om 7 uur ’s ochtends piano te spelen. We hebben soms met een bezem tegen de muur gebonsd, maar hij gaat er regelmatig mee door.’ Er iets van zeggen durven ze niet: ‘De onderbuurvrouw vertelde ons dat we beter niet bij hem kunnen gaan klagen; het schijnt nogal een vreemde man te zijn.’

Julia Verboeket (17), ook geneeskundestudente, heeft wel ervaring met boze buren. ‘Vlak voor het MFVN-feest zaten we met een groep studenten in een achtertuin van een vriendin. Het was een gezellige avond, totdat er plots het hoofd van de buurman boven de schutting uitstak. Hij begon een heel verhaal over studentenoverlast. “Wegwezen!”, schreeuwde hij naar ons, “over twee minuten zijn jullie allemaal de tuin uit! Neem je kaarsjes en drankjes mee naar het park, en val mij niet meer lastig!” We probeerden eerst nog stil door te gaan met het feestje, maar hebben na tien minuten toch maar besloten om weg te gaan.’ Was het geklaag terecht? ‘We waren inderdaad wel een klein beetje luidruchtig.’

Bij bedrijfskundestudent Sebastiaen Gonzalez Fernandez (20) zijn de buren juist heel tevreden. ‘We hebben tijdens de Vierdaagse samen in de voortuin gezeten om een paar zaken zoals overlast te bespreken, en daarna hebben we samen de stoep geveegd’, vertelt hij over de goede chemie met de buren. ‘Als we overlast veroorzaken kunnen ze altijd langskomen, maar dat gebeurt nooit.’
En de goede verstandhouding loont: ‘Afgelopen week kregen we een tegoedbon voor De Gelderlander in de brievenbus met de tekst: “Omdat jullie van die heerlijke stille studenten zijn.” Lief, toch?’