Maarten is happy met zijn geaardheid: ‘De pride raakte me wel’
Wat maakt generatie Z anders dan andere generaties? Wat drijft de huidige jongeren, waar liggen ze wakker van? Niemand kan dat beter vertellen dan gen Z zelf. Daarom portretteren wij 24 studenten van de Radboud Universiteit. In deze aflvering: Maarten van Kesteren, 21, Europees recht is happy als homoseksueel.
‘Dit jaar ben ik voor het eerst naar de Pride in Amsterdam geweest. Met mijn broertje had ik het er van tevoren nog over: is zo’n Pride nou nog wel nodig? Je hoeft toch niet met z’n allen in een leren onderbroek op een boot te gaan staan om acceptatie te bewerkstelligen? Op zich is het mooi dat ze er bij mij thuis zo over denken natuurlijk, want het is bij ons helemaal geen issue dat ik homo ben. Maar ik wilde er toch een keer heen. En ik moet zeggen: het raakte me wel.
Amnesty International had bijvoorbeeld ook een boot, maar dan een lege. Er stond alleen een tekst op, dat het niet in elk land zo’n feest is als in Nederland. Omdat lhbtqia+’ers op heel veel plekken in de wereld worden bedreigd of gediscrimineerd. In Amsterdam hadden de politie, de brandweer en defensie eigen boten om te laten zien dat homo’s welkom zijn. Dat vond ik mooi.
Ik krijg eigenlijk zelden negatieve reacties op mijn homoseksualiteit. Maar ik snap dat dit te maken heeft met de bubbel waar ik in zit. Nijmegen, de universiteit… Als je in een dorp woont, kan dat al heel anders zijn. Ik ben weleens nageroepen toen ik mijn hand op de rug van een jongen legde. Dan kan ik dat natuurlijk uit de weg gaan, maar ik kan óók denken: als ik vind dat het normaal moet zijn dat mannen bijvoorbeeld hand in hand over straat lopen, moet ik dat zelf ook zichtbaar maken.’