Elk weekend, als voor een regio de zomervakantie wordt afgekondigd, gaan duizenden Nederlandse gezinnen (vrijwillig?) in eindeloze files staan. Als ik op tv de beelden zie van de Route du Soleil met rijen van tot de nok toe gevulde Seats, Opels en Fords, al dan niet met een vehikel aan de trekhaak, ben ik er zeker van dat voor een deel van deze gezinnen het de laatste gezamenlijke vakantie is. In elke auto weet één persoon dat waarschijnlijk ook. Nog één keer in een zweterige en te krappe tent samen de ruggen in een definitieve staat van hernia slapen. Of, in de Kip-caravan elke avond samen de tafel met vastgekoekte pindakaasresten in een bed veranderen.

Net thuisgekomen, als de vakantiewas nog niet helemaal is weggewerkt en de caravan nog niet in de stalling is teruggebracht, barst de bom en kondigt een van hen de scheiding af. De tijd van de liefdesbaby die de relatie kan redden ligt al achter hen. De gemiddelde scheidingsleeftijd ligt voor de vrouw immers rond de 43 jaar.

Onlangs werd in de Tweede Kamer een wetsvoorstel ingediend dat de regels van de partneralimentatie moet moderniseren. De hoofdregel is nu nog dat maximaal twaalf jaar alimentatie betaald moet worden. Deze termijn moet volgens de indieners van het wetsvoorstel (VVD, PvdA en D66) worden verkort naar vijf jaar (met overigens een aantal uitzonderingen). Verder moet er een nieuw uitgangspunt voor alimentatie komen: de compensatie van het inkomensverlies dat de ex-partner tijdens het huwelijk heeft geleden. Nu is alimentatie nog gekoppeld aan levensonderhoud en de welstand die de echtgenoten tijdens het huwelijk hadden.

Als aanstaande echtgenoten na een scheiding geen alimentatie willen betalen dan kan dat, als het aan de indieners van het wetsvoorstel ligt, voorafgaand aan het huwelijk bij de notaris worden vastgelegd. Ik denk dat deze voorgestelde maatregelen het huwelijk in het algemeen en huwelijkse voorwaarden in het bijzonder aan populariteit doen toenemen. De keuze van koppels tussen trouwen en samenwonen valt nogal eens ten voordele uit van het samenwonen vanwege het ontbreken van de alimentatieplicht.

Voor Ruud Gullit komt dit wetsvoorstel te laat. Hij meldde recentelijk dat zijn ex-echtgenote Estelle Cruijff meer alimentatie wil. Ze is in beroep gegaan tegen de uitspraak van de rechter omdat ze bij de scheiding 21.000 euro per maand aan alimentatie eiste maar de rechter die vaststelde op ‘slechts’ 3.500 euro per maand. Cruijff wil waarschijnlijk af van haar nachtmerries waarin ze zichzelf (ondanks haar bovenmodale alimentatie) tussen auto’s met aanstaande echtscheidingen ziet rijden in een Seat Ibiza die op de Route du Soleil een Kip-caravan naar het Zuiden sleurt.

Ik wens u een aangename zomer!

Lees alle columns van Lucienne van der Geld