Beker
Je zou toch eigenlijk denken dat je optimaal beveiligd bent hè, met zo’n combinatie van lockdown en thuiswerken. Vrijwel niemand op de uni, uit voorzorg de deur van je werkkamer toch gewoon op slot, dan kun je er toch vanuit gaan dat alles wat daar stond er nog steeds staat als je na weken absentie eindelijk weer eens het Erasmusgebouw betreedt. Dat Erasmusgebouw lijkt wel op de impactzone van een neutronenbom trouwens, met een oorverdovende stilte, een enorme verlatenheid en overal lappen plastic om andermans (of mijn eigen) fluim tegen te houden. Twee personen mogen er nog tegelijkertijd in de lift – dat gaat nog lachen worden bij een openstelling, maar dat terzijde.
Maar ik bleek weer eens naïef te zijn geweest, met mijn gedachte dat mijn kamer nog net zo zou zijn als bij de aanvang van de pandemie. Een nieuw beeldscherm stond er – maar dat wist ik al wel. Daar had ik al Zoomcollege mee gegeven, de enige reden dát er een nieuw beeldscherm was, want mijn oude bleek wel een camera maar geen geluid te hebben, tot hilariteit van mijn studenten. En er hingen wat nieuwe posters, wat ook niet echt een verrassing was, want die had ik op een van die dagen dat ik college gaf zelf opgehangen.
Er ontbrak echter ook wat, ontdekte ik toen ik een kopje koffie wilde gaan halen – waarbij ik er overigens ook achter kwam dat de grootste winst van de lockdown wellicht het ontlopen van de RU-koffie was. Mijn koffiebeker, trots souvenir van een van mijn voorlopig laatste reizen door de VS, bleek onvindbaar. Twee mogelijkheden kon ik bedenken. Ofwel de beker was ter reiniging meegenomen door de een of ander, of een onverlaat had van de lockdown gebruik gemaakt en mijn koffiebeker ontvreemd. In het eerste geval zal-ie nog wel eens terugkomen, het tweede geval baart mij meer zorgen. Tenzij hij terechtgekomen is bij een naamgenoot die ook in Cherokee, North Carolina heeft genoten van heerlijke pancakes en/of waffles – dan is mijn beker toch nog een beetje in goede handen. Maar het liefst wil ik hem gewoon weer terug.
Lees alle columns van PH neutraal
Collega schreef op 14 april 2021 om 11:19
Geen inspiratie voor een column in deze tijden kan ik me voorstellen; er gebeurt ook heel weinig. Maar om je lezers nu te tracteren op een verhaaltje over het feit dat jij je koffiekopje niet kunt vinden (echt goed gezocht?), komt op mijn over als ultieme geestelijke armoede. Hopelijk krijg je snel meer stof tot schrijven!
Mieke schreef op 26 april 2021 om 08:26
De mok maakt uit voor hoe je de smaak van koffie beleeft (kopje v mok, donkergekleurd aardewerk, lichtgekleurd porselein), dus uiterst relevant voor de smaakervaring. Stel je voor dat de koffie alleen maar vies lijkt doordat je ‘m niet uit je mok drinkt? Dit vraagt om meer veldonderzoek door PH.