Bunny-oren
‘Ik ben pas dood als jij me bent vergeten.’ Een van de mooiste zinnen ever uit een liedje. En dan ook nog van een liedje met de titel Testament.
Niemand wil vergeten worden, maar dat geldt niet voor jeugdzondes of andere smetjes op de online reputatie. Sinds mei van dit jaar hebben duizenden Europeanen Google verzocht links naar persoonlijke informatie te verwijderen. Toen deed het Europese Hof namelijk de Costeja-uitspraak over het ‘recht om vergeten te worden’. Een perfect middel om je online blazoen schoon te poetsen?
Google hoeft een verwijderingsverzoek alleen te honoreren als de persoonlijke informatie ‘buitensporig’ of ‘onnodig diffamerend’ is. ‘Diffamerend’ is trouwens een chic woord voor ‘belasterend’. Een verzoek om links naar foto’s van mij te verwijderen die dateren van vóór mijn leven met een personal trainer, maakt dus weinig kans.
Van M, die werd veroordeeld tot zes jaar cel wegens uitlokking tot huurmoord, deed zo’n verwijderingsverzoek. Volgens de rechter is ‘negatieve publiciteit als gevolg van een ernstig misdrijf (…) blijvend relevante informatie over een persoon’ en hoeft Google de links naar berichten over Van M’s veroordeling niet te verwijderen. Het is de eerste uitspraak van een Nederlandse rechter sinds de ‘geboorte’ van het vergeetrecht.
Begin dit jaar verscheen op Facebook een foto die werd gemaakt na de ondertekening van een notariële akte. Het tafereel op de foto is niet echt alledaags, en dat is een understatement. De notaris zit met bunny-oren op temidden van ‘heren’ die kunststof ontblote vrouwenborsten hebben voorgebonden. Het hele gezelschap heeft roze slingers om de nek en ieder houdt een pot suiker vast als verwijzingen naar de achternamen van de failliete eigenaar van de panden en de curator die niet bij de ondertekening van de akte aanwezig zijn.
De tuchtrechter oordeelde onlangs dat deze notaris de eer en het aanzien van het notariaat geschaad heeft. De notaris verweerde zich dat de kopers wel vaker gebruikmaken van feestelijke versieringen na een transactie op zijn kantoor. En bij ‘feestelijke versiering’ denkt die notaris aan een fuif bij Hugh Hefner in the Playboy Mansion?
Google ontving in Nederland 9.169 verwijderingsverzoeken. Misschien zit er eentje tussen van een notaris met bunny-oren op z’n hoofd.
Lees alle columns van Lucienne van der Geld
Bram schreef op 22 oktober 2014 om 12:42
Jammer dat je dat prachtige lied verkeerd citeert.
Juist is:
“Dood ben ik pas als jij me bent vergeten.”
Lucienne schreef op 22 oktober 2014 om 13:46
Ik heb mij idd enige vrijheid gepermitteerd bij het citeren. Goed dat u voor de andere fans van het lied de oorspronkelijke tekst publiceert!