In gedachten verzonken fietste ik een paar weken geleden van de universiteit naar huis. Opeens drong tot me door dat ik onafwendbaar op een rijdende bus af reed. Ik slaakte een kreet, probeerde de botsing zo goed mogelijk op te vangen en belandde met fiets en al op de grond. Gelukkig mankeerde ik niks maar het had weinig gescheeld of ik zou, na Kees Koster die in maart overleed door een motorongeluk, als tweede hoogleraar Informatica dit jaar verongelukt zijn op de Kapittelweg. Mijn geluk was dat ik tegen de zijkant van de bus aan kwam: een glad oppervlak zonder uitsteeksels. Wanneer de snelheden dan niet te hoog zijn, je de klap opvangt met je schouder en goed wegdraait, is er weinig aan de hand. Maar toch stond ik te trillen op mijn benen toen de buschauffeur naar me toe kwam en zich verontschuldigde omdat hij geen voorrang had gegeven. We wisselden adresgegevens uit, de chauffeur beloofde de reparatie van mijn fiets te betalen, we gaven elkaar een hand en gingen ieders ons weegs. De Kapittelweg is de laatste tijd levensgevaarlijk. Vanwege de nieuwbouw bij de HAN zijn trottoir en fietspad aan één kant afgesloten en voetgangers en fietsers worden omgeleid via de andere kant. Maar regelmatig wordt het trottoir daar ook opgebroken omdat er weer eens een nieuwe kabel gelegd moet worden. Vooral ’s ochtends, wanneer hordes studenten zich naar college haasten, en wegwerkers, bouwverkeer en verdwaalde UMC-patiënten ook nog over het fietspad rijden, is de resulterende chaos soms onbeschrijfelijk. Er zijn zo veel gevaarlijke verkeerssituaties op onze campus dat het opmerkelijk is dat er niet meer ongelukken gebeuren. Misschien komt dat wel omdat we – juist door de onoverzichtelijkheid en de drukte – allemaal extra goed opletten. Toen ik tegen die bus op reed was het zondagmorgen en heerlijk rustig op de campus. De plek van de botsing, de kruising Kapittelweg – Philips van Leydenlaan, is relatief overzichtelijk. Hierdoor was ik minder alert. Maar een fietser is kwetsbaar en mag er nooit van uit gaan dat wie dan ook voorrang geeft.

Lees alle columns van Frits Vaandrager