Heeft Sint voor mijn dochter een leuk boek gekocht, blijkt ze de schrijver al lang niet meer interessant te vinden. Heeft Piet voor mijn zoon lego ninjago gekocht, blijkt de jongeman tegenwoordig fan van lego technic. Als ze mij als econoom om advies hadden gevraagd, dan hadden Sint en Piet er niet zo naast gezeten. Nu maar hopen dat de Kerstman wel bij me aan zal kloppen.

Economen begrijpen namelijk waarom het niet efficiënt is om elkaar cadeaus te geven. Vanwege de verschillen tussen de voorkeuren van de ontvanger en de keuze van de gever, veroorzaakt het geven van cadeaus een welvaartsverlies. Dit kan worden vermeden als ofwel iedereen zijn of haar eigen cadeaus mag kiezen ofwel de gever geld zou geven als cadeau.

Maar zaten Sint en Piet er eigenlijk wel zo naast? Roept het boek geen herinneringen op aan het grappige, bijbehorende gedicht? En doet de lego niet terugdenken aan de mooie, bijbehorende surprise? Uiteindelijk was het toch een heerlijk avondje? Doet de Kerstman er dan wel goed aan mijn advies te volgen?

Wat economen over het hoofd zien, is dat het geven van cadeaus ook een symbolische waarde heeft. Als gevolg daarvan waarderen de ontvangers en gevers een cadeau anders dan een (louter) substantief product. Als zingeving meegenomen wordt in de analyse van het geven van cadeaus, wordt de welvaartsanalyse van economen zelf zinloos.

Dat wordt een gezellig kerstfeest in huize Sent met boekenbonnen en speelgoedbonnen.

Lees alle columns van Esther-Mirjam Sent