CBR
Peinzend tuur ik naar mijn laptop. Er staan websites open van de ANWB, van Nivo en nog een paar andere rijscholen. Ik wil leren motorrijden – wat zeg ik: ik wil al heel lang leren motorrijden. Het is een droom van me om door Scandinavië te touren met een paar vrienden, of door Azië. De vrijheid, de snelheid, de wendbaarheid, het lijkt me fantastisch. Er is echter één klein dingetje waar ik mee zit. Ik heb maar liefst zes keer over het halen van mijn autorijbewijs gedaan.
De eerste keer dat ik opging bezorgde ik mijn examinator bijna een hartverzakking, toen ik losjes doch twintig kilometer te hard linksaf sloeg op een dertigweg. ‘Ruimte zat hoor’, zei ik nog, toen ik hem nerveus naar de zijspiegels van de langs de weg geparkeerde auto’s zag kijken. Het behoeft geen uitleg dat hij me liet zakken. De tweede keer dat ik opging kreeg ik vlak van tevoren ruzie met mijn rij-instructrice, toen ik te kennen gaf dat de technische kant van de motor me niets kon bommen (‘als er iets gebeurt bel ik de ANWB wel.’). Ik zakte. Na een wissel van instructeur zakte ik nog een derde keer en na de vierde keer zakken moest ik opnieuw mijn theorie gaan halen, want die was intussen verlopen. De vijfde keer zakken was mijn pronkstuk: ik was, zonder dat ik er erg in had, twee keer door rood gereden.
Het moge duidelijk zijn: ik heb een verleden bij het CBR. Wat zeg ik, ik ben twee jaar lang de hoofdsponsor geweest van het CBR en de grootste deuk in mijn zelfvertrouwen ooit heb ik te danken aan het CBR. Als ik denk aan rijexamens, dan breekt het zweet me uit. Nog steeds, drieëneenhalf jaar na dato. Hoe goed het ook ging tijdens de rijlessen, met rijexamens zat ik met trillende handen in de auto. Nooit heb ik met iets zoveel moeite gehad. De vraag is natuurlijk of er iets is veranderd sinds 2010. Zou ik het nu wel kunnen?
Peinzend tuur ik naar mijn laptop. Er staan websites open van de ANWB, van Nivo en nog een paar andere rijscholen. Ik wil leren motorrijden – wat zeg ik: ik wil al heel lang leren motorrijden. Er is echter één klein dingetje. Ik weet niet of ik het durf.
Lees alle columns van Sjors
Kees schreef op 10 februari 2014 om 11:47
Het fijne van motorrijlessen is dat die drammerige instructeur niet naast je zit, dan hoef je je er al meteen al een stuk minder van aan te trekken. Ik heb zelf in Nijmegen bij de V.O.N. gelest, en dat ging van een leien dakje. Aardige instructeur, die me niet bij elke fout uitfoeterde. Succes ermee.