Geld stinkt niet. Daar kwamen de Romeinen al mee: pecunia non olet. Ik haal de Romeinen trouwens vaker aan in verhalen en colleges sinds ik na een hypeje op social media deze zomer weet dat mannen meerdere keren per dag aan het Romeinse Rijk denken.

Maar dat is dus een misverstand. Ik bedoel, dat geld niet stinkt. Geld stinkt soms wél. Bijvoorbeeld wanneer je van een overleden crimineel erft. Erfgenamen kunnen namelijk schuldig worden aan witwassen als ze een ‘criminele’ erfenis accepteren. Uit het strafdossier van Heineken-ontvoerder Willem Holleeder blijkt dat zijn zus Sonja een deal sloot met Justitie over het ‘teruggeven’ van de erfenis van haar overleden partner (en mede-ontvoerder) Cor van Hout. Zo bleef zij zelf uit de strafrechtelijke problemen.

De gemiddelde Nederlander is niet getrouwd met of familie van een crimineel, dus valt het wel mee, zou je denken. Maar dat valt te bezien: ook degene die erft van iemand die belasting- of bijstandsfraude heeft gepleegd, kan zelf in de problemen komen.

Als je een schenking krijgt, dan kijk je het gegeven paard meestal niet in de bek. Volgens een Rotterdamse rechter had een dochter dat juist wel moeten doen toen haar moeder ineens aanzienlijke schenkingen begon te doen. Vijf jaar lang maakte de moeder forse bedragen over naar de bankrekening van de dochter, of gaf ze contant geld en andere cadeaus weg. De vraag die de dochter had moeten stellen, maar niet heeft gesteld, is hoe het mogelijk was dat haar moeder dit allemaal kon betalen, gezien de baan die zij had.

De moeder bleek een half miljoen van haar werkgever, een stichting die zich bezighoudt met bewindvoering, te hebben verduisterd. En de dochter? Die stond ook voor de strafrechter wegens schuldwitwassen en schuldheling. Mijn tip zou dan ook zijn: eerst even aan het geld ruiken, voordat je het in ontvangst neemt. Want misschien stinkt het.

Lees alle columns van Lucienne van der Geld