Ik vroeg me laatst af of elke universiteit zo’n oud-topmedewerker schuine streep ambachtelijke ijsbereider heeft. Of zouden wij in Nijmegen de enige zijn, en heeft de ijsmaker in kwestie een door heel Nederland reizende academische toptijd achter de rug. Want er viel me wat te vieren in universitair Nederland de afgelopen tijd zeg!
Het belangrijkste was natuurlijk het gratis-ijs-feest van onze eigen Radboud Universiteit. Door Elsevier uitgeroepen tot de beste brede universiteit van Nederland, voor de zoveelste keer in successie. Om de feestvreugde meteen weer wat te temperen: alleen onze eigen studenten vinden Nijmegen de beste brede universiteit. Het tegelijkertijd geënquêteerde hooglerarencorps zette de RU op een schamele vijfde plek. Ziedaar de reden voor de breed gedragen feestvreugde in academisch Nederland: er waren er maar liefst vier de beste. Er wonnen ook nog een specialistische universiteit (Tilburg) en een technische (Eindhoven). En Utrecht dus volgens de professoren. Het zou wel heel knap zijn om, met zo veel prijzen, níet op de een of andere manier ergens de beste in te zijn.
Want er waren zelfs nog meer ranglijstjes. Shanghai kwam weer eens langs in augustus, en daar was Utrecht de beste. Begin oktober was er de Times-index, waar Leiden bovenaan stond. Tenslotte behaalde de Universiteit van Amsterdam de hoogste Nederlandse notering in de QS-index. Maar hoeveel zegt dat eigenlijk, als de beste Nederlandse universiteit op ongeveer plaats 60 staat? Dan doe je toch niet echt mee in de Champions League, dunkt mij. Overwinteren in de Europaleague is dan het hoogst haalbare maar van een finaleplaats kan alleen gedroomd worden – laat staan van de eindoverwinning.
En toch gaat overal de vlag uit. Iedereen de beste! Ik gun het iedereen van harte hoor, maar ik heb toch zo mijn bedenkingen. Mij bekruipt op dit soort momenten altijd zo’n gezellig zaterdagavond prime time RTL4-gevoel. Zo’n Ik hou van Holland-gevoel, waarin tout Bekend Nederland schaterlachend een avondje plezier maakt met allerhande spelletjes, en de verliezer toch altijd ook een soort van winnaar is. Is het niet hier, dan altijd nog in Shanghai…

Lees alle columns van PH neutraal