‘Ja, maar ik kan er toch niet nóg een over jou schrijven?’ Daphne en ik zitten op het terras van café Van Rijn. Het gaat over mijn column. Deze column. ‘De vorige twee gingen óók al over jou’, zeg ik besmuikt. ‘De mensen zullen wel denken, daar heb je ‘m weer. Vriendinnetje heeft een herseninfarct en hij lult nergens anders meer over. Ik wil weer lekker uit mijn nek kletsen.’ Daphne gaat tegen me in. ‘Maar je wéét toch niks?’, zegt ze. Ik brom iets onverstaanbaars. Daphne heeft gelijk – ze heeft altijd gelijk. Ik heb zelden zo’n writers block gehad. Inmiddels ben ik al een halve week aan het peinzen over wat ik moet schrijven, zonder succes. Terwijl ik uitgerekend nu honderden nieuwe lezers voor me kan winnen. De Vox zat immers in het introtasje van de eertejaars en die surfen nu allemaal naar Voxweb. Dagelijks, meerdere keren. Vol verwachting zitten ze klaar voor mijn stukje. ‘Nog twee dagen, dan komt de eerste van Sjors weer’, hoor ik ze zeggen in mijn dromen. En dan, sarcastisch: ‘Als-ie ‘m af krijgt.’ Bezweet word ik wakker. Terwijl ik normaal gesproken best leuk schrijf, beste sjaarsjes. Echt. Althans, dat vind ik. Ik schrijf over de meest uiteenlopende onderwerpen, die elke student aan ’t hart gaan. Gitaren kapot slaan, grote hamburgers eten, masturberen. Heel interessant allemaal. Maar nu wil ’t even niet. Ik moet weer even op gang komen, zo na de vakantie. Over twee weken, dan gaan we er voor. Dan ga ik schrijven over Sterrenbosch – daar woon ik nu. Jullie zijn nog eerstejaars, dus jullie kennen dat nog niet, maar Sterrenbosch is echt één van de meest luxe panden van de SSHN. Of ik ga schrijven over mijn laatste tentamens. Als ik die haal, dan mag ik na vijf jaar eindelijk beginnen aan mijn master. Misschien ga ik wel schrijven over mijn bowlingteam. Mijn vrienden en ik hebben ons ingeschreven voor de studentencompetitie van Ol’ Round en bowlingteam The Indian Fury gaat straks driewekelijks de vloer aanvegen met de tegenstand. Wat er ook gebeurt, ik ga schrijven. Ik ga jullie verbazen, irriteren, roeren en entertainen. Ik heb er zin in ook – wie weet wat dit collegejaar allemaal gaat brengen. Tot over twee weken!

Lees alle columns van Sjors