De doorgewinterde lezer van deze columns zal weten dat uw columnist doorgaans als hij naar Spanje afreist naar Mallorca gaat. Maar dit keer was er een ander plan. Niet gemakkelijk weer naar het Sodom en Gomorra van de Balearen, maar een wandeltocht. En niet zo maar een wandeltocht, maar een heuse pelgrimage. De Camino de Santiago – de middeleeuwse pelgrimstocht, maar dan maar een stukkie. Niet de hele route van St. Jean naar Santiago, maar enkel van Pamplona naar Logroño. Vier dagen, een kilometertje of honderd – net genoeg om mee te tellen als pelgrim.

Iedereen die daar loopt heeft issues. De één wil van zijn katholicisme af, de ander van zijn nicotineverslaving. Waar uw columnist mee zat is duister, evenals zijn beide reisgenoten. Wie zal het zeggen? Maar de Camino geeft je wat je nodig hebt, niet wat je wilt, is de gevleugelde uitdrukking hier – dus ik wacht nog wat af.

Kijk echter niet gek op als u binnenkort een geheel vernieuwde, ik zou zeggen verlichte pH-neutraal ontmoet op de Campus. Een pH-neutraal die zijn innerlijke pelgrim heeft gevonden. De contemplatieve pH-neutraal, wellicht. Schrik dan niet, benader hem rustig. En bedenk dat dat allemaal wel mooi is, zo’n transformatie, maar dat het maar de vraag is hoe blijvend dat is. De tickets naar Mallorca zijn alweer geboekt…

Lees alle columns van PH neutraal