In het dichtbegroeide oerwoud tussen topsport en breedtesport probeert de serieuze maar niet bovenmatig getalenteerde wedstrijdsporter zijn eigen paadje te banen. Als een opportunistisch doodshoofdaapje, dat precies weet met wie het wel en niet de territoriumstrijd kan aangaan. De voetballer kiest die onderklasse en het kroegvriendenteam die het best bij hem passen. De golfer golft het liefst met maatjes van zijn slagkaliber. Van alle sportieve denominaties heeft de duursporter de beste papieren om een veilig onderkomen te vinden in de sportjungle des levens. De toegewijde maar genetisch verkeerd voorgeprogrammeerde gemiddelde hardloper valt volledig weg bij de tijden die de toppers laten klokken tijdens de jaarlijkse Nijmeegse Zevenheuvelenloop, maar hij/zij kan zich desondanks prima spiegelen en zijn ego ophalen aan de grote gemene deler en het betreffende leeftijdscohort. Bij de beste 5 procent behoren klinkt immers veel beter dan op een anonieme duizendste plek afstevenen. Zo kan ik mijn  eigen prestatie van afgelopen zondag op het EK duathlon te Horst (15 hardlopen, vervolgens 60 fietsen zonder stayeren en tot slot weer 7,5 hollen, voor zover dat werkwoord de lading dan nog dekt) op twee manieren ‘framen’. Ik zou kunnen volstaan met de nuchtere mededeling dat ik in een tijd van 3.28.42 u op de 149^e plek van de 238 deelnemende mannen in deze niche-sport eindigde. Mediocre dus. Maar wat ik tot in lengte van dagen zal blijven memoren is dat ik een bronzen medaille en een bosje tulpen won in mijn enigszins lachwekkende oranje-blanje-blue lycra pakje met naamopdruk bij het NK heren in de leeftijdscategorie 50-55, dat uit economische overwegingen tegelijkertijd met dit EK werd gehouden. Zonder daarbij uiteraard te verklappen hoeveel mededingers er waren voor eremetaal. Wat dat betreft gaat de Radboud Sportdag van 16 mei nog een ferme, ecologisch verantwoorde stap verder. Je kunt tijdens die lustrumdag namelijk niet alleen in teamverband volley- en voetballen, urban crossen en survivallen, maar ook als onvolprezen individu een keertje snuffelen aan Tajiquan (‘een Chinese verdedigingskunst én een vorm van bewegende meditatie’), paaldansen of Segway rijden. Wie na het voorgaande bronzen plakverhaal enige aandrang voelt, kan zelfs aan een heuse indoorduathlon meedoen. Kortom, ga op 16 mei de Radboudiaanse kronkelpaden op en de dreven der beweging in.  Doe je eigen ding op je eigen maat. Die kans krijg je niet vaak.

Lees alle columns van Mark Merks