Erasmus-bubbel
Ik heb me altijd afgevraagd wat je precies moet doen om een goede toerist te zijn. Heel goed naar andere culturen kijken? Er ‘in op proberen te gaan’? Of gewoon lekker je eigen ding doen en Heinekens blijven bestellen? Als er iets is wat je als internationale student niet wilt zijn, is het een toerist. Toch zit ik nu met een soortgelijke vraag: met de cultuur van Krakau zal ik als Erasmusstudent iets aan moeten, maar wat precies?
Aan genoeg Europese universiteiten kan je gemakkelijk een half jaar studeren zonder al te veel met het land zelf te maken te krijgen. Ik had bijvoorbeeld in Istanbul kunnen studeren, aan een Amerikaanse gated-community universiteit. Zo’n bubbel leek me verschrikkelijk, en daarom lig ik nu op een Poolse bank en niet op een Turkse.
Maar ook hier is de verleiding groot om in een bubbel te belanden: de Erasmus-bubbel. Zo zijn er elke avond feestjes voor enkel internationale studenten. Super tof, maar soms gaat het een beetje vervelen. Dan ben je op een flat party, staat er links van je weer een Fransman uit het raam te kotsen en verzamelt rechts van je een Engels meisje de overgebleven wodka-bodempjes.
Dit hele studeren-in-het-buitenland-gebeuren draait volgens mij om iets anders dan om het snuiven van de authentieke Poolse cultuur of om het ontdekken van de Franse en Engelse (drink-)cultuur. Wat mij betreft draait het om het maken van je eigen – soort van – cultuur. In dat half jaar buiten je Nijmeegse comfort zone heb je een enorme vrijheid om te doen wat je echt wilt, om je niet te laten vangen in één bubbel, maar om van de ene naar de andere bubbel te springen.
Dat betekent soms ‘nee’ zeggen tegen een internationaal feestje om Metropolis te kijken met Poolse huisgenoten. Of niet op stedentrip gaan en wel vrijwilligerswerk doen bij de Krakause versie van GoShort! Of een middag überhaubt niet weten wat er gaande is en met een boek op de bank in slaap vallen. En stiekem toch veel uitgaan, omdat die bubbel van my-booze-your-booze (de Erasmusvariant op mi case es su casa) ook z’n charmes heeft.
Lees alle columns van Maarten van Gestel