Vier maanden geleden verhuisde ik van Nijmegen naar Krakau. Over vier weken keer ik terug. In de tussentijd is er van alles gebeurd, dus tijd voor een update:

Ik heb 116 nieuwe vrienden gemaakt. Dat is een toename van bijna 20 procent, want voor mijn Erasmus had ik er nog maar 604. Van die 116 kwamen er ongeveer 50 op mijn verjaardagsfeestje, en van die 50 gaven er 8 een cadeautje. 3 of 4 wil ik in de toekomst graag eens opzoeken, voor de rest heb ik aan Facebook genoeg.

Kiwi’s eet ik voortaan met schil en al. Ik had al wel eens van een vegan gehoord dat dat kon, maar dat harige van een kiwi stond me toen niet aan (dat harige van sommige vegans ook niet trouwens, maar dat is voor een volgende column). Hier kostte het me slechts een luie, nog ietwat dronken zaterdagochtend om een leap of faith en de hap te nemen. ‘Met huid en haar’ is nu mijn nieuwe motto (zolang het over kiwi’s en niet over vegans gaat).

In het Pools kan ik al ‘goedendag’, ‘dankjewel’, en ‘tot ziens’ zeggen. Uit ‘goedendag’ kon ik zelfs ‘goed’ afleiden (‘dobry’) en nu lukt ‘niet goed’ me ook (‘niedobry’). ‘Sorry’ is nog wel een lastige (‘przepraszam’). Dat klinkt uit mijn mond namelijk hetzelfde als ‘ik nodig je bij me thuis uit’ (‘zapraszam’). Stel je eens voor dat ik in de supermarkt per ongeluk tegen een dame op leeftijd aan loop, zij vervolgens mijn excuses verwacht maar uiteindelijk in mijn slaapkamer belandt. Ongewenst…

Mijn huisgenoten en ik sluipen tegenwoordig onze flat in, omdat de stofzuiger die ik voor een uurtje van het hostel onder ons had geleend, drie weken later nog steeds in de woonkamer staat. Zondag, maandag en dinsdag zijn onze Sjabbat als het over alcohol gaat. Mijn Franse huisgenoot is de grootste afnemer van mijn gratis CZ-condooms geworden, en vanochtend at ik pizza als ontbijt. Wist je trouwens dat één kiwi precies genoeg vitaminen voor één dag bevat?

Ja, je kan wel zeggen dat mijn tijd hier in Polen door een soort vakantie-achtige willekeur gedomineerd wordt. Wakker worden zonder wekker, gaan slapen zonder zorgen. Ondertussen zijn mijn zlotty’s nog niet op en mijn studiepunten nog niet binnen. Een Erasmus-conclusie kan ik nu dus nog niet trekken. Die lees je pas over vier weken – over achtentwintig kiwi’s – op voxweb.

Lees alle columns van Maarten van Gestel