Het kan eigenlijk niemand ontgaan zijn: het feest van de democratie is weer begonnen. Het tweejaarlijks hoogtepunt van het bestaan voor medewerkers ging vanochtend met een knal van start, maar vorige week was natuurlijk al het jaarlijkse rondje voor studenten geweest. En waar ik schreef dat het eigenlijk niemand ontgaan kan zijn, had ik natuurlijk mijn ironie-joker moeten inzetten. Zelden vindt er ets belangrijks plaats dat zo weinig stof doet opwaaien.

Want, zelfs nadat er een heuse rel was uitgevochten tussen de beide studentenfracties, wist een groot deel van de studentenpopulatie niet dat er verkiezingen waren geweest (hetgeen de prachtige zin ‘er zijn ook studenten die wel hebben gestemd of gaan stemmen’ opleverde – gelukkig maar!). Maar die rel: wat een geniale timing. Vlák voor de verkiezingen de samenwerking tussen de beide studentenfracties opblazen om je handen af te kunnen trekken van de recente geschiedenis en zogenaamd onafhankelijk de verkiezingen in te gaan – het lijkt de PvdA wel in zijn beste tijden. Maar het levert natuurlijk wel vooral de vraag op wat de verschillen dan zijn tussen AKKUraatd en asap, als die onmiddellijk na de verkiezingen bij elkaar kruipen. Dan mag je nog blij zijn met een opkomst van 37 procent, lager nog dan die voor het Europees Parlement…

Nee, dan het feest voor de medewerkers. Tot mijn genoegen zag ik een goede bekende op de lijst staan, iemand die zelfs wel eens door deze en gene verward wordt met uw columnist. Hij staat voor zowel de ondernemingsraad als de onderdeelcommissie op de lijst. En natuurlijk is het niet aan de eerste de beste columnist om een stemadvies te geven, maar als ik u was zou ik toch op zijn minst overwegen om op hem te stemmen. Het zou zomaar kunnen betekenen dat hij minder tijd over houdt om stukjes te schrijven, waarmee het mes wel eens aan twee kanten zou kunnen snijden!

Lees alle columns van PH neutraal