Ik geef het onmiddellijk toe… ik ben geen goede fietser. Zeker niet in het stadsverkeer. Mijn voornaamste probleem is dat ik mijn stuur niet recht en stil kan houden. Ik rijd eigenlijk als een dronken bejaarde. Al zitten die oudjes tegenwoordig op e-bikes en voor zover ik weet niet per se dronken.

Van de nieuwe lichting studenten is niet iedereen – net als ik – gezegend met fietstalent. Dat geldt voor mijn werkstad (Nijmegen) en mijn woonstad (Utrecht). Zolang de studenten in grote groepen op hun Swappfietsen een beetje bij elkaar blijven, is het te overzien. Maar de nieuwelingen die de groep kwijt zijn of aan de zijkanten of uiteinden van de bulk rijden… die willen wel heel graag onder een auto komen. Een lesje fietsen in het stadsverkeer voor deze studenten kan geen kwaad. Ik hoop dat ik als ‘oudje’ mag meedoen.

Los van hun fietsgedrag zijn de nieuwe studenten op het eerste gezicht goedgemutst en gemotiveerd, constateerde ik twee weken geleden. In de introweek volgden ze bij ons alvast een college notarieel recht. Ik nam Wesley Sneijder en Yolanthe ‘mee’ want zij belichamen het notariële recht. Omdat de studenten na 2000 werden geboren, moest ik van tevoren wel even wat research doen. In hoeverre zouden ze kunnen meekomen in de plot van het verhaal?

Juridisch gezien is de meeste interessante vraag rond de echtscheiding van de twee BN’ers op welke manier de ‘alles-is-weg’-kwestie doorwerkt in de algehele gemeenschap van goederen waarin Wesley en Yolanthe zouden zijn getrouwd. (Volgens verschillende media maakten WesYo geen huwelijkse voorwaarden.)

De ‘alles-is-weg’-kwestie gaat terug naar 2009. Toen gaf Gerda Smit, moeder van Yolanthe’s ex Jan Smit, het legendarische interview aan Shownieuws waarin ze aangaf dat haar voormalige schoondochter de hele huisraad had meegenomen. ‘Alles is weg!’ Zijn de gastendoekjes en het dekbed dat ook bij Willem-Alexander en Máxima in de linnenkast lag, nu wel of niet in de gemeenschap van goederen van WesYo gevallen? Niet alle nieuwe studenten staat dat interview nog op het netvlies, dus dat moest wel even in de herhaling tijdens het college. En op de foto van Jan Smit en Yolanthe Cabau, die ik tijdens het college liet zien, was Yolanthe nauwelijks herkenbaar.

Voor mij is het dus wel even bijschakelen met deze lichting van na 2000. Mijn colleges zullen deels geschiedenislessen zijn. En daar waar het kan, moeten de namen van de clausules bijgesteld worden. De Dave Roelvink-clausule kon sowieso niet meer. Hij is tegenwoordig een brave dude.

Lees alle columns van Lucienne van der Geld