Aan die universitaire democratie valt zo te zien wel wat te verbeteren. Op zijn minst aan de aantrekkingskracht ervan – want die is blijkbaar om te huilen. Hadden we eerst al de studentenverkiezingen met een opkomst van nog geen 14 procent, de medewerkers wisten deze ternauwernood te verdubbelen. Nog niet een derde van onze collega’s nam de moeite om naar de universitaire verkiezingswebsite te gaan en een naam aan te vinken.

Aan het belang van de medezeggenschap kan het toch niet liggen, zou je denken. Er staat van alles van importantie op de agenda: huisvestingsbeleid, erkennen en waarderen, privacy, de identiteit van de universiteit (al is dat wellicht weer niet het beste voorbeeld), maar blijkbaar spreekt het onvoldoende aan om er een stem voor uit te brengen – terwijl er toch diverse Vox-columnisten te verkiezen waren.

En dan hebben we het alleen nog maar over de centrale medezeggenschap. Decentraal is het nog veel erger: daar hoefde voor het gros van de onderdeelcommissies niet gestemd te worden, omdat er evenveel of minder kandidaten waren dan beschikbare zetels. Dus zowel aan de voorkant, bij de kandidaatstelling, als aan de achterkant, bij het stemmen, gaat er blijkbaar wat mis.

Daar ligt een schone taak voor iedereen die de universiteit een warm hart toedraagt. Om te beginnen bij de werknemers- en studentenvertegenwoordigers zelf; zij moeten hun respectieve achterbannen in rap tempo duidelijk gaan maken hoe belangrijk het functioneren van en meedoen in de universitaire medezeggenschap is. Laat zien wat je doet en wat het uitmaakt wat je doet.

Daarnaast ligt er ook een opdracht aan het college van bestuur en de facultaire besturen: faciliteer de verkiezingen en de medezeggenschap beter. Dat laatste doe je door de medezeggenschap serieuzer te nemen als een onmisbare partner in het universitair bestuur, dat eerste door veel meer aandacht te genereren. Waarom geen jaarlijks verkiezingsfestival waar alle kandidatenlijsten zich kunnen presenteren? Waarom geen startscherm op de universitaire computers over de verkiezingen, maar alleen die boodschap dat we honderd jaar bestaan?

Hier ligt een mooie taak voor José Sanders, de nieuwe rector. Deze anonieme columnist gaat er graag mee aan de slag!

Lees alle columns van PH neutraal