Sinds ik in Nijmegen studeer, geloof ik dat er twee soorten mensen bestaan. Mensen die in de UB kunnen studeren en mensen die dat niet kunnen. Tweeënhalf jaar lang was ik onbetwist een type twee. Nu is er iets vreemds gebeurd en zit ik dagelijks in de UB. En nee, dat vreemde is niet mijn scriptie.

Ik haatte de UB al tijdens mijn eerste tentamenweek in Nijmegen. Bij wijze van experiment mocht ik van mezelf niet vaker dan één keer op dezelfde plek studeren. Behalve in de drukke Refter en lege treincoupés naar de Achterhoek belandde ik die week in De Verdieping in de bieb.

De geïsoleerde Verdieping was een verschrikking. Ik kreeg het gevoel dat er niet genoeg stilte was voor iedereen. Daar was geen rust, maar een gevecht om stilte op leven en dood. Nog erger waren de computerplekken. Ogenschijnlijk fanatieke studenten aan weerszijden. Een nét iets te mooi meisje of een nét iets te lelijke jongen tegenover je. Een wervelwind aan typgeluiden.

Naast de ultrasonisch-geconcentreerde Verdieping-student en het computerkuddedier signaleer ik tegenwoordig ook nog de gezelligheidsgrage ‘met vier teksten en een latte in de Coffee Corner’-student en de tomeloos-turende balkonstudent.

Vreemd genoeg blijk ikzelf die laatste. Niet door mijn scriptie, maar door het nieuwe balkon transformeerde ik in een UB-beest. Nu zit ik er soms dagen achter elkaar. En hoewel ik mezelf niet graag met de filosoof op de berg vergelijk, ontdek ik vanuit het vogelperspectief wel het een en ander.

Een jongen die binnen zes seconden op mijn appje reageert, zie ik onder me aan een van de computerplekken. Hij ontkracht mijn eerdere mythe over de fanatici daar. Buiten, voor de UB, trekken levensgevaarlijke oversteekmanoeuvres van studenten mijn aandacht – een mythe die juist wordt bekrachtigd. En ik merk dat mijn buurjongens- en meisjes geen strijdlustige stilte-krijgers zijn, maar jonge mensen van vlees en bloed. Ik vertrouw ze mijn laptop en lunch moeiteloos toe wanneer ik koffie haal.

Ik moet mijn zelfverzonnen antropologie dus herzien. Er bestaan meer dan twee soorten mensen. Het wordt tijd voor een nieuw experiment: de zeven soorten UB-studenten en wat het bijbehorende gedrag over hun karakters zegt.

 

Lees alle columns van Maarten van Gestel