Hoewel de familie pH-neutraal dat anders ziet, heb ik heus niet snel de neiging om ‘ik zei het toch?’ te zeggen. Maar nu lijkt het me wel op zijn plaats. Dus daar komt-ie: IK ZEI HET TOCH?! In september, toen de onzalige plannen uitlekten, riep ik het college al met een al zeg ik het zelf hilarische woordspeling op om de bejaarde niet met het badwater weg te gooien. Er zouden minstens kostendekkende tijden aankomen voor hoger onderwijs aan ouderen na corona, voorspelde ik. Maar luisterde het college naar uw columnist? Natuurlijk niet. Een roepende in de woestijn was ik – al was het daar wel lekker druk met allemaal medestanders die het minstens even idioot vonden als ik dat HOVO eraan ging. Maar, er was volgens het college geen overlevingskans, en al helemaal niet met de nieuwe Radboud Academy, die voor een deel dezelfde doelgroep zou bedienen. En dus werd de HOVO-organisatie afgebouwd. Jammer, maar helaas.

Tot gisterochtend dan, toen bekend werd dat HOVO weer terugkomt. Waar onze universiteit geen brood meer zag in dit soort onderwijs, zien HOVO Brabant en Utrecht dat wel. Niet dat ze enorme winsten verwachten, maar ze doen het voor de cursisten en de docenten die in Nijmegen opeens geen vraag en geen aanbod meer hadden – de maatschappelijke relevantie zeg maar, die de Radboud Universiteit (je bent nodig!!!) zo hoog in het vaandel zegt te hebben, maar waar je in dit geval niet zo bijster veel van terugzag.

Een flinke streep door de universitaire rekening zou je denken, zo’n concurrent in onderwijsaanbod voor ouderen. Niet dus – althans, dat wordt niet echt lekker toegegeven. Bij monde van een woordvoerder is het CvB ‘enthousiast’ over het nieuwe initiatief, waar het graag mee wil samenwerken, want: ‘De nieuwe initiatieven voor HOVO in Nijmegen en Radboud Academy kunnen elkaar versterken en verrijken. Hoe meer keuze er is in kwalitatief goed post-initieel onderwijs, hoe beter.’ Pardon? Met de redenering dat Radboud Academy zich ook flink zou gaan richten op de HOVO-doelgroep werden eerder juist de gemoederen gesust. Dat bleek dus iets met een kluitje en met riet te zijn, want er is wel degelijk flink verschil tussen beide onderwijsvormen.

Ik wens de HOVO-organisatie veel succes toe in Nijmegen. Met een waarschuwing vooraf: werk niet te nauw samen met de plaatselijke universiteit, want dan is het voor je het weet weer voorbij met dat HOVO-onderwijs – en ik wil na mijn nakende pensioen ook nog iets leuks kunnen bijleren.

Lees alle columns van PH neutraal