De toename van het aantal studenten uit alle hoeken van de wereld kost geld. Wie betaalt dat? Hoogleraar Marc van Oostendorp heeft een voorstel: verhoog de collegegelden voor Engelstalig onderwijs.

De internationalisering van de universiteit is een luxe. Met al die studenten uit Spaanse dorpjes, Duitse steden en Indiase metropolen is het alleen maar gezelliger geworden op de campus. Wie zou dat ontkennen? Het is fijn dat er mensen rondlopen die de wereld op een andere manier bezien, het is leerzaam dat je in de collegezaal ook een heel andere mening kunt horen, en de kwaliteit van de koffie is er ook alleen maar op vooruitgegaan. Nijmegen wordt zowaar een wereldstad.

De vraag is alleen: wie betaalt die luxe? Wie zorgt ervoor dat al die mensen onderdak vinden? En een cortado? Wie draait er op voor hun docenten en hun pleziertjes?

Dat zijn de buitenlandse studenten zelf niet. Of nauwelijks: de collegegelden zijn in Nederland heel erg laag, en dat is, met het grote aanbod van Engelstalige programma’s, een belangrijke reden waarom mensen naar Nederland komen om te studeren.

Maar dat betekent dat de kosten op twee manieren worden opgebracht door Nederlanders die met onze gezellige campus niks te maken hebben. Ze betalen aan de ene kant belasting die het mogelijk maakt dat al die mensen uit Spanje, Duitsland en India hier kunnen studeren. En doordat de explosie in studentenaantallen niet betekent dat er meer geld komt, krijgen de kinderen van die belastingbetalers ook nog eens minder goed onderwijs, en dat is – afgezien van de gezelligheid – minder waar voor hun geld. En dan verliest gaandeweg ook onze taal het op de campus nog van het Engels.

Nu kun je trots zijn op zoveel gastvrijheid en dat je in een land woont dat mensen overal vandaan hierheen trekt om ze goedkoop en goed op te leiden. Maar als het systeem in zijn voegen kraakt, moet er een oplossing komen. Dan is het redelijk om ook aan de buitenlandse studenten of hun ouders een bijdrage te vragen.

Moreel en wettelijk kun je niet aan buitenlanders meer geld vragen, zeker niet als zij uit de EU komen. Maar hier is een plan: je kunt wel de collegegelden voor Engelstalig onderwijs fors verhogen, bijvoorbeeld tot de werkelijke kosten van een studie, naast een veel goedkoper, bijna gratis, Nederlandstalig aanbod.

Ook Nederlanders die met alle geweld Engelstalig onderwijs willen volgen betalen meer; ook buitenlanders die Nederlands willen leren (gezellig!) kunnen nog steeds vrijwel gratis meedoen. Met het binnenkomende geld verbeter je het Engelstalig én het Nederlandstalig onderwijs, zodat we een campus krijgen waar het nog steeds gezellig is en kleurrijk en waarin iedereen gelijkelijk geniet van en bijdraagt aan de luxe.