Kaashandel De Wit
Zo’n 2000 jaar nadat Oppidum Batavorum (zo heette Nijmegen toen) was gesticht door Romeinse soldaten, werd de binnenstad veroverd door webwinkels, strijders uit de wereld van het internet. Héél de binnenstad? Nee, een kleine winkel bleef moedig weerstand bieden aan de overweldigers en maakte het leven van de webwinkels bepaald niet gemakkelijk…
Kort voor Kerst fietste mijn Franse promovendus naar huis met zeven kilo Nederlandse kaas aan het stuur. Cadeautjes voor vrienden en familie in Frankrijk, gekocht bij kaashandel De Wit in het centrum van Nijmegen. Normaal doet hij zijn boodschappen in Duitsland, want dat is goedkoper, maar voor De Wit komt deze fijnproever graag naar de binnenstad. De eigenaar weet dat hij uit Frankrijk komt en vaak spreken ze over Franse kaas.
‘De Wit? Bedoel je soms Roland de Wit?’, vroeg een Braziliaanse promovendus toen hij dit verhaal hoorde. ‘Ik woon daar vlakbij en koop er al mijn kaas. Roland vraagt me altijd hoe het in Brazilië is. Ik heb met de Kerst ook kaas meegenomen voor mijn familie.’
Hoeveel studenten en medewerkers van onze universiteit zouden met Kerst hun familie verblijd hebben met kaas van De Wit? En hoeveel van deze studenten en medewerkers kent de eigenaar persoonlijk? Ik weet het niet zeker, maar het moeten er tientallen zo niet honderden zijn. In ieder geval speelt kaashandel De Wit ook een prominente rol binnen mijn familie. Toen mijn zoon vorig jaar een wereldreis maakte liet hij ons na enkele maanden weten dat hij intens verlangde naar een bruine boterham met kaas van De Wit. Ons miste hij nog niet.
Waarom is deze kaashandel zo populair? Belangrijkste reden is natuurlijk dat de kaas die er verkocht wordt zo lekker is. In de winkel zijn honderden soorten kaas te koop, het water loopt je in de mond als je binnenkomt, en je verlaat de zaak altijd met meer kaas dan gepland. Toch heb je nooit het gevoel dat men probeert je iets te verkopen: medewerkers maken je slechts deelgenoot van hun passie voor kaas. Eigenaar De Wit gaat hierin het verst. Naar verluidt stopt hij zelfs op vakantie nog om de haverklap bij boerderijen om kaas te proeven en in te kopen. Maar hij gaat ook mee met de moderne tijd: regelmatig worden er loodzware tassen met kaas afgeleverd bij huize Vaandrager, eerder die dag of de avond tevoren besteld via de website.
Wanneer over een aantal jaren ook de Radboud Universiteit in haar voortbestaan bedreigd wordt door MOOCS en andere fenomenen uit de wereld van het internet, dan kunnen wij alleen overleven indien we dezelfde wapens hanteren als kaashandel De Wit: kwaliteit, passie, aandacht voor persoonlijk contact, en meegaan met moderne ontwikkelingen.
Lees alle columns van Frits Vaandrager
Klaas Landsman schreef op 22 mei 2016 om 21:50
Roland de Wit was enige jaren mijn bovenbuurman op de Lage Markt en we maakten vaak een praatje. Hij stond om vijf uur op en was vanaf een uur of zes in zijn winkel om de dag voor te bereiden en zijn kazen te inspecteren. Op zondag maakte hij (net als ik) lange eenzame fietstochten door de polder.
Hij wist inderdaad alles van kaas en bleef niettemin bescheiden. Soortgelijke passie en kennis trof ik aan bij Marcel Arentz van de toenmalige wijnhandel De Gouden Ton. Ik buig voor zulke mensen. In de beperking toont zich de meester, zitten we eigenlijk wel te wachten op de Theory of Everything?