Letter
Sinds de afschaffing van het kerstpakket om een paar lullige euro’s te besparen blijft het sappelen om de universitaire werknemers nog iets van waardering rond de feestdagen te geven. Nu ga ik persoonlijk doorgaans de feestdagen meer dan tevreden in met mijn salaris – zeker met dat van december waar namelijk de fameuze dertiende, duidelijk mijn favoriete, maand aan toegevoegd wordt – maar blijkbaar moet er toch iets bedacht worden vanuit de bestuursburelen. Nog niet zo heel lang geleden, maar dat was geloof ik van de faculteit, ontvingen we een spuuglelijke rode sweater, die ik gelukkig aan één van mijn dochters kon slijten (gelukkig kreeg ik er van een collega eentje voor dochter twee, wat een schisma in de familie op het nippertje voorkwam). Wat langer terug ontvingen we een kaart van het college van bestuur waarin we werden bedankt voor onze buitengewone prestaties, hetgeen mij toentertijd enigszins op het verkeerde been zette qua dreigende herplaatsing. Dit jaar was het een chocoladeletter.
Waarom? Wie heeft dat bedacht? Ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat ik de enige ben die thuis al een flinke stapel aan chocoladeletters had liggen, voordat een duurbetaalde corporate communication-medewerker bedacht: hé, zullen we een chocolade letter doen, da’s leuk? Radboud was immers ook een bisschop, net als Sint Nicolaas (al verwacht ik dat er zo ver niet eens is doorgedacht). Maar goed, ik heb dus chocoladeletter nummer 9 thuis op de stapel gelegd, hopende dat er voldoende bezoek komt om die dingen aan te kunnen slijten, want ik zit bepaald niet op de extra calorieën te wachten.
Maar het ergste van die letter was nog niet eens de letter. Nee, iemand in de Comeniuslaan kwam op het lumineuze idee – het was tenslotte Sinterklaas – om er een rijmpje bij te doen. Een rijmpje in het Nederlands en Engels, want we zijn natuurlijk wel van het Change perspective. Een rijmpje dat in het Nederlands al hooguit rammelend rijmt (‘werkdruk’ en ‘stuk’ rijmen, door de klemtoon op werk, officieel niet) maar in het buitenlands helemáál een aanfluiting is (sinds wanneer rijmen world en work?). En dan die ronkende tekst, dat de Radboudmedewerkers de wereld een stuk inzichtelijker, beter en mooier hebben gemaakt…
Als je al niet misselijk wordt van de zoveelste chocoladeletter, dan doet deze tekst het wel. Teiltje!
Lees alle columns van PH neutraal
Marian schreef op 11 december 2017 om 15:27
Juist vanwege dit soort gezeur vond ik het ooit een heel goed idee dat het kerstpakket werd afgeschaft!
Duurbetaalde medewerker Comeniuslaan schreef op 12 december 2017 om 13:37
Sommige mensen zijn zo zuur, daartegen helpen zelfs geen negen zoete chocoladeletters.
Jurgen Brink schreef op 12 december 2017 om 16:22
Het is een column, dus eigenlijk moeten we niet happen, maar soms is dat erg moeilijk, zeker als de chocoladeletter van goede kwaliteit (en dat was deze…).
Zelf vind ik (wel medewerker op die beruchte Comeniuslaan) de afschaffing van het kerstpakket de beste bezuinigingen ooit (1 miljoen Euro niet uitgeven aan een kerstpakket en zo minsten 10 fte. van ontslag gered). Daarom sluit ik af in stijl:
Ook ik kan hele gruwelijke gedichten maken,
waardoor menige teen krom kan raken.
Is het niet de intentie die het gebaar de waarde geeft,
en laten we zo zien dat het thema werkdruk bij iedereen leeft?
Maar ach als ik dan toch op elke slak zout leg,
volgend jaar niet alleen een letter in melk: zorg ook voor puur of wit zeg!
Eefje schreef op 14 december 2017 om 09:05
Ik sluit mij aan bij Marian, en tevens bij Jurgen wat betreft het ‘eigenlijk moeten we niet happen’, maar ik kan het niet meer opbrengen.
Dat er op deze aardbol volwassen mensen rondlopen, hoogopgeleid ook nog, die toch zó graag een cadeautje willen als blijk van waardering. Iedere maand krijgt men een prima salaris op de rekening, is dat niet genoeg? Nee, cadeautjes moeten er komen. En wel precíes hetgeen ze graag zouden willen.
Misschien heb je zelf nog wel wat geld over van die dertiende maand, om te kopen wat je harte begeert. Ik weet wel dat daar eerst nog de inkopen voor een copieus kerstmaal vanaf moeten, dus het zal niet meevallen.
Wees blij dat je mág werken, dat je werk hébt, dat je kúnt werken. Dat je iedere maand opnieuw geld op je rekening gestort krijgt, zelfs als je de halve maand ziek op bed hebt gelegen en even níet kon werken.
Geef alles wat je níet wil, inclusief de 9 chocoladeletters, aan de Voedselbank. Er zijn zo veel mensen die dolgelukkig zouden worden van een enkele chocoladeletter (of het nou melk, wit, of puur is) en die de extra calorieën goed kunnen gebruiken.
Sterre schreef op 14 december 2017 om 13:48
Daarom is er een “S” uitgedeeld. Behalve voor Sint, Snoep of Sweet, staat die ook voor het Nijmeegse “Seikerd”. Take your pick.