Of ik hier nou al eens een column over had geschreven, vroeg een bevriende ICT-collega mij vorige week in de lift. Het deed mij weer eens beseffen dat mijn pseudoniem nou niet bepaald het best bewaarde universitaire geheim is (een van de reaguurders op mijn vorige column schreef ook nog dat hij mij in het Cultuurcafé had gezien…) én dat zelfs mijn bekenden blijkbaar niet al mijn columns lezen. Want dan had-ie het geweten, natuurlijk, dat ik wel eens over de lift in het Erasmusgebouw geschreven heb, maar wel alweer jaren terug.

Nu is er reden genoeg om er weer eens wat woorden aan vuil te maken, want, man man man, wat een chaos is het in de flat. Iemand is op het onzalige plan gekomen om de liften een opknapbeurt te geven, wat betekent dat we ongeveer een half jaar met een maar gedeeltelijk werkend systeem zitten. De bovengenoemde bevriende collega die mij vroeg of ik al een column had geschreven, moest zich een al tot de nok toe gevulde liftkooi in wringen, want een lift overslaan is met wachttijden die serieus oplopen tot zo nu en dan meer dan vijftien (15!) minuten geen optie en dan neem je een paar minuten ongewenste intimiteit maar voor lief.

En waarom moet dit allemaal? De triomfantelijke poster naast de liften belooft dat na de renovatie de snelheid van de liften hoger zal zijn. Alsof we daarop zitten te wachten, een hogere snelheid van de liften! Met de huidige snelheid – nou ja, de snelheid voordat deze onzalige renovatie werd aangevangen, bedoel ik – dreigde mijn maaginhoud vaak al eerder beneden te zijn dan ik zelf. De snelheid van de liften is het probleem niet. Nooit geweest ook. De verhouding tussen het aantal mensen dat van de liften gebruik maakt en het aantal liften, die zorgt voor problemen. Problemen die maar op één manier zijn op te lossen, en dat is echt niet met een snellere lift.

Ik zeg het nog maar een keer dan: breek dat spuuglelijke, disfunctionele gebouw nou eens af en geef ook Letteren en FTR een leefbare werkomgeving. Maar dat gebeurt, zoals met al mijn voormalige werkplekken, vast pas als ik vertrokken ben.

Lees alle columns van PH neutraal