Ik kan me nog goed herinneren hoe dankbaar ik was toen ik woonruimte kreeg van de SSHN. In de Van Nispenstraat, een ‘gehuwdenappartement’, zoals het officieel heette want afkomstig uit de nog katholieke tijd. Hoe het samenwonend op zo’n 30 vierkante meter uit te houden was, is mij achteraf niet helemaal duidelijk.

Toch blijft het een speciaal gevoel geven als ik er langs rijd. Zelfs nu ze, ter aanpassing aan de tijd, tot een skelet zijn afgebroken om straks in moderne, gasloze uitvoering weer te herrijzen – nog steeds eigenlijk te klein om in samen te wonen. Je had er, naast een partner of een handicap (of beide natuurlijk), een ongelooflijk lange inschrijftijd voor nodig.

Ik kan me dus goed voorstellen dat je er als lang ingeschreven student best wel wat pissig van wordt, van het feit dat SSHN nu na zijn naam (ik blijf het idioot vinden, dat SSH&, dus dat schrijf ik verder lekker niet) ook zijn beleid gaat wijzigen.

Dat is natuurlijk niet voor het eerst, zo’n beleidswijziging. Enkele jaren geleden ging er een streep door het recht om eeuwig te blijven wonen in de panden van studentenhuisvesting, waarmee we afscheid moesten nemen van de jongbejaarden die, aansluitend aan hun studie, de tijd in Hoogeveldt doodden tot ze het aanpalende verzorgingshuis in mochten.

Maar dat was een wijziging waarvoor bij de studenten de handjes nog wel op elkaar gingen. Ze kregen immers meer kans op woonruimte nu de niet meer studerenden de panden moesten verlaten. En er zat natuurlijk ook wel iets van logica in die wijziging. Studentenhuisvesting heet natuurlijk niet helemaal voor niets studentenhuisvesting.

Maar die nieuwe grap van de Stichting Studentenhuisvesting Nijmegen schiet aardig wat studenten in het verkeerde keelgat. Niet langer wordt woonruimte toegewezen op basis van inschrijftijd, maar voortaan vindt de distributie plaats op basis van het meest democratische middel aller tijden: geluk. De bestuurderen hebben namelijk besloten dat er in het vervolg telkenmale een loterij plaatsvindt van beschikbare woonruimte.

Lekker voor je als je je al voor aanvang van je studie hebt ingeschreven en in je laatste masterjaar eindelijk hoopt dat gewilde pand te kunnen betrekken – jammer, die eerstejaars die eergisteren bedacht om in Nijmegen te gaan wonen, had net wat meer geluk dan jij. Met mijn geluk – het nationale loterijwezen draait al jaren winst op mijn inleg – was ik dus nooit in de Van Nispenstraat terechtgekomen…

 

Lees alle columns van PH neutraal