De Kromme, de Koninklijke, Vlaanderens Mooiste – als in de sport iets herkenbaar is aan een bijvoeglijk naamwoord alléén, dan weet je dat je met iets groots te maken hebt. Mijn verwachtingen zijn dan ook hooggespannen als op onze afdeling de ‘multifunctionals’ aangekondigd worden. Ik krijg visioenen van veelzijdige medewerkers die als ultieme exponenten van de flexibilisering van de arbeidsmarkt multi-inzetbaar zijn. Rotklusjes als proefpersoonadministratie zijn eindelijk verleden tijd!

Het blijken 3-in-1-printers. Ze kunnen printen, kopiëren en scannen. Ik moet eerlijk bekennen, mijn aanvankelijk lichte teleurstelling is maar van korte duur.  Ik begin al snel de voordelen van die multifunctionals in te zien. Scannen is opeens geen monnikenwerk meer waarbij je blaadje voor blaadje – voorkant, achterkant – op de glasplaat moet leggen. Dat doet het apparaat volautomatisch – klaar terwijl u koffie haalt.

Sinds kort heeft de multifunctional het echter helemaal bij me verbruid. De boosdoener: Péage. Dan doel ik niet op de tol op Franse snelwegen – waar ik ook al niet zo’n fan van ben – maar op het kwellende Radboud-printbetaalsysteem. Om te printen moet ik met mijn personeelsnummer en (wéér) een wachtwoord inloggen op de multifunctional, voordat ik überhaupt kan aangeven wat ik wil gaan doen. En dan heb ik mijn printopdracht nog niet eens geselecteerd! Hiermee vergeleken lijkt het indienden van een reisdeclaratie ineens een routineklusje.

Péage heeft er meer de schijn van een extra middel te zijn om afdelingen te kunnen controleren dan dat er daadwerkelijk vanuit het belang van de gebruikers gedacht is. Zo blijken Apple en Péage ook geen vrienden: een Mac-gebruikende collega stormt over de gang omdat hij de printer al dagenlang met geen mogelijkheid geïnstalleerd krijgt. ‘Ik kan nog steeds niet printen, ik heb hier ook helemaal geen tijd voor! Ik kan dit er nu echt niet bij hebben, ik ga naar huis!’

Ik verdenk ons college van bestuur ervan dat ze Péage eigenlijk hebben ingevoerd als heimelijke test om te zien wie er op de rand van overspannenheid zit. Blijken die multifunctionals eigenlijk nóg multifunctioneler dan ik al dacht.

Lees alle columns van Stan van Pelt