Zelden heb ik de laatste tijd zo hard gelachen als toen ik hoorde van de ontruiming van het jeugdhonk van De Nieuwe Universiteit, afdeling Nijmegen. Verlieten de Amsterdammers het pand pas na een ontruiming door de mobiele eenheid, de Nijmegenaren wáren er niet eens ten tijde van de ontruiming. Wie er op het lumineuze idee gekomen is om een pand te bezetten van negen tot vijf, ik weet het niet, maar het college van bestuur zal hem of haar dankbaar zijn. Café Terecht! werd ontruimd toen de jongens en meisjes activisten nog op één oor lagen. Om een uur of half negen.

Niet dat ik de goeie ouwe tijd wil verheerlijken hoor, verre van, maar dat deden we voor, tijdens en, dat moet ik toegeven, zelfs ná mijn tijd wel effe anders. Een bezetting was een bezetting, en dus zat je er 24/7. En niet in een ruimte die toch al niet gebruikt werd, zoals een al lang geleden gesloten kantine, maar gewoon in het kloppend hart van de universiteit. Het Erasmusgebouw bijvoorbeeld, of liever nog, als het lukte, het Bestuursgebouw.

Eerlijk gezegd heb ik geen idee meer waarom we eigenlijk om de zoveel tijd de boel bezetten. Iets met tweefasenstructuur ofzo, of de invoering van de basisbeurs, of iets anders volstrekt onacceptabels. Maar de boel zat in ieder geval op slot. Gekraakt. Bezet. En we waren boos. Die boosheid voelden we natuurlijk niet van negen tot vijf. Die was niet tegen het einde van de werkdag in te pakken om weer net zo vrolijk huiswaarts te keren. Nee, die boosheid was permanent. Tot en met de ontruiming, dan waren we even boos op de politie om daarna weer van voren af aan te beginnen.

Boosheid laat zich moeilijk combineren met het runnen van een alternatief café in een leegstaande kantine, dat is maar weer eens gebleken. En volgens mij waren die actievoerders helemaal niet zo boos. Ik heb tenminste geen boosheid gezien. Zelf wijten ze hun mislukking aan het feit dat ze te weinig hebben gecommuniceerd met de achterban en te veel hebben onderhandeld met het college. Onderhandeld? Ze hebben zich in slaap laten sukkelen. En toen ze weer wakker werden, was het te laat. Ontruimd, door een college dat nét iets eerder opgestaan was.

Als die Nieuwe Universiteit zó snugger is, geef mij dan in godsnaam de oude maar.

Lees alle columns van PH neutraal