Nijmegen ‘kampt’ met een vrouwenoverschot op de campus, net als andere universiteitssteden. Vrouwenoverschot, dat heeft geen positieve klank. Als ik aan andere combinaties met ‘overschot’ denk, komen als eerste ‘mestoverschot’, ‘fosfaatoverschot’ en ‘begrotingsoverschot’ op. En daarvan is alleen ‘begrotingsoverschot’ positief. Ik zie in de collegezalen meer vrouwen- dan mannenhoofdjes boven de laptopschermpjes uitsteken. Maar ik associeer dat niet meteen met een probleem waar we snel wat mee moeten, zoals fosfaat.

De afgelopen jaren heb ik natuurlijk ook onderzoeken en rapporten de revue zien passeren waaruit blijkt dat vrouwen die studeren daarna parttime gaan werken. Of helemaal niks met hun studie gaan doen. En dat kost een hoop geld. De investering die de overheid in de studie deed, komt dan niet of niet voldoende ‘terug’.

Of iemand fulltime of parttime werkt, boeit me niet zo veel. Belangrijker is of je economisch zelfstandig bent. Dat je niet (steeds) iemand hoeft te zoeken die je onderhoudt. Of dat nu een partner of de overheid is. Dus als je na je studie je eigen geld kunt verdienen: doen! Economisch zelfstandig zijn, geeft je vrijheid. Maar vrijheid betekent ook: eigen keuzes maken. Dus als jij na je studie kiest voor een leuke man of vrouw die je sportabonnement, restaurantbezoek en de vakanties betaalt, waarom niet? By the way: reken je niet al te rijk na een scheiding. Estelle Gullit krijgt wel alimentatie maar moet met Gordon op vakantie om geld bij te verdienen. Just saying.

En of je nou wel of niet wat met je studie gaat doen … Bij ‘Ik vertrek’ (AVROTROS) zag ik een bioloog in de bloedhitte safaritenten in Portugal opzetten en een jurist bedden verschonen. Hakken in Nederland laten en op je Crocs door je eigen vakantiepark in Kroatië sloffen. Moet kunnen, toch? Geen belastinginkomsten in Nederland, dat wel. En dat in een productie van de publieke omroep.

Lees alle columns van Lucienne van der Geld