Een normaal mens brengt hooguit twee levensfasen door in een pamper. Altijd aan het begin, wanneer je nog geen aandacht hebt voor zindelijk gezeik, en soms aan het einde.

Nu zijn er ook mensen, abnormale mensen, die nog een derde pamperperiode kennen. En dan heb ik het niet over sumoworstelaars, of over adult actrices die aan de veelzijdige fetisjen van het internet moeten voldoen. Ik heb het over de zeer geringe groep Brabanders die met Carnaval de Pamperloop rent.

In het vijfde jaar van de middelbare school ontdekte ik dit fenomeen door eraan mee te doen. Op de vriezende vooravond van carnaval rende ik met honderd anderen van kroeg naar kroeg. Heren in pampers, dames in pampers – één onder, één boven. Gratis shotjes Jägermeister hielden onze haast onderkoelde lichamen op temperatuur. En vitaal als we waren, zongen we al rennend: ‘Pi, pa, Pamperloop, si pi pa Pamperloop!’

Dat moment komt nu, zes jaar later, bij me terug vanwege mijn stage bij de KRO-NCRV. Misschien heb je de ‘Vertel.’-reclamespotjes van de omroep op tv gezien, waarin twee lang verloren tweelingbroers elkaar voor het eerst weer ontmoeten. Toen mijn stage begon, was deze merkcampagne nog in ontwikkeling en werd er met een ‘interne’ variant getest: werknemers werd gevraagd om een foto van een bijzondere persoonlijke ervaring te delen, die vervolgens met ‘Vertel.’-opdruk in het KRO-NCRV-gebouw zou komen te hangen.

Toen ik zag dat de inzendingen grotendeels bestonden uit vijftigers die opbloeiden bij oud-Engelse poëzievoordrachten, of die opbiechtten verslaafd te zijn aan het spelletje Wordfeud, voelde ik me genoodzaakt in te grijpen. De grootste struggle van de Publieke Omroep is immers het bereiken van een jonger publiek. Laat die verjonging van binnenuit komen, dacht ik, en zodoende prijkt er nu op het Mediaplein, waar Yvonne Jaspers en Eva Jinek hun macchiato’s drinken, een foto van een stel Brabantse jongens waaronder ikzelf. Met biertjes, tijdens carnaval en in nothing but pampers.

Wordt de volgende KRO-NCRV-campagne nu een live Pamperloop over het Hilversumse Mediapark, dan is die verjonging wat mij betreft geslaagd. Zo niet, dan vind ik mijn troost bij de échte Pamperloop. Die wordt voor het eerst in vijf jaar weer gehouden. Ik hoor ons naakte dronkenmanslied in schijnbaar Latijn al: ‘Pi, pa, Pamperloop, si pi pa Pamperloop!’

Lees alle columns van Maarten van Gestel