column

Plannen

03 okt 2014

Jaar -1:
Bijna klaar met onderzoeksmaster. Mijn studie is leuk! Ja oké, ik klaag over mijn scriptie, maar dat hoort er bij. Wat zal ik hierna gaan doen? Weet je wat, ik ga promoveren! Lekker nog een paar jaar verder met onderzoek doen en een onderwerp helemaal uitpluizen en de wetenschap is vet cool en dan word ik daarna hoogleraar en kan ik mooi mijn hele leven dit supergave werk blijven doen! Ik solliciteer!

Jaar 1:
Ik ben promovenda! Junior onderzoeker! PhD candidate! Dit is fantastisch! Ik heb duizend plannen en ik ga alles uitvoeren. Je moet vier artikelen hebben om te kunnen promoveren, maar ik ga er gewoon zes schrijven of weet je wat, gewoon ácht. Vier jaar is lang! Appeltje eitje! Twee vingers in de neus! Nu even snel alles lezen. Alles is leuk en interessant!

Jaar 2:
Mijn baan is zóóó gááf! Literatuur lezen vind ik het leukst! Nee, experimenten opzetten! Nee, het uitvoeren. En het analyseren ook. En opschrijven niet te vergeten. En ik mag ook nog eens lesgeven. Ook al zo leuk! En ik heb nog zo veel tijd en zo veel plannen. Weet je wat, waarom ga ik niet even een semester naar het buitenland om daar onderzoek te doen?

Jaar 3:
Eh.
[Geen idee wat hier gebeurt. Dit jaar staat er om bekend dat het voorbij vliegt zonder dat je iets noemenswaardigs doet, behalve dan dat je misschien een semester naar het buitenland gaat. Blijkbaar zijn clichés dus waar. En je doet natuurlijk wat je voorgaande jaren al deed, waardoor het niet meer nieuw was en dus normaal voelde, alsof je eigenlijk niet veel deed. Maar als je dan aan het eind van het jaar je jaaroverzicht moet maken, blijkt dat je stiekem toch wel veel hebt gedaan. Als het goed is.]

Jaar 4:
Oh help. Ik zit ineens in mijn laatste jaar! Maar geen nood, geen nood, het is een jáár, twaalf maanden, 52 weken. Wacht, ik maak een planning. Kijk, het komt goed! Maar het worden héél misschien geen acht zes artikelen meer.
(…)
Hé, wacht eens even. Ik heb ineens nog maar zes maanden? Waar zijn die vorige zes gebleven? Huh?! Nou ja, zes maanden, moet lukken, toch? Zes maanden is 26 weken is best veel dagen en nog veel meer uur. En sleep is overrated.
Komt goed.

Lees alle columns van Merel van Goch

Geef een reactie

Vox Magazine

Het onafhankelijke magazine van de Radboud Universiteit

lees de laatste Vox online!

Vox Update

Een directe, dagelijkse of wekelijkse update met onze artikelen in je mailbox!

Wekelijks
Nederlands
Verzonden!