Onze universiteit streeft naar een ‘internationaal georiënteerde onderwijsomgeving’ en dus proberen we zoveel mogelijk van onze studenten te overtuigen om een deel van hun studie in het buitenland door te brengen. Zelf doe ik hier enthousiast aan mee. Zo vertel ik elk jaar aan mijn studenten dat als zij een land noemen en een onderwerp voor een stage, Reisbureau Vaandrager deze stage voor hen zal regelen (aannemende dat in het genoemde land serieus onderzoek plaatsvindt op dit gebied).

Natuurlijk bluf ik hierbij, maar tot nu toe heeft mijn reisbureau 100% succes bij het afhandelen van reisaanvragen. Dat komt ook omdat het merendeel van mijn studenten niet weg te branden is uit Nijmegen en mijn reisbureau niet zoveel omhanden heeft. Ooit heeft een excellente student het gepresteerd om een concreet aanbod voor een stage bij MIT (Nr 1 in de THE ranking voor Engineering & Technology) af te slaan.

Maar ik bespeur een kentering. Er wordt binnen onze universiteit nu zoveel en zo nadrukkelijk gesproken over internationalisering dat steeds meer studenten er serieus over nadenken om naar het buitenland te gaan. En dan niet slechts voor een stage maar gelijk voor de hele masteropleiding. Het lijkt er op dat juist onze beste en meest initiatiefrijke studenten ervoor kiezen om elders een master te doen. Zo vertrekken relatief veel studenten van de FNWI Honours Academy na het behalen van hun bachelordiploma naar het buitenland. In zijn nieuwjaarsrede toonde Gerard Meijer trots een dia van ex-honoursstudent Robin Reuvers, die een prijs heeft gewonnen als beste student bij een prestigieuze eenjarige masteropleiding van de Universiteit van Cambridge op het gebied van de wiskunde en theoretische fysica. In 2011 was ik er als begeleider bij toen een groep FNWI honoursstudenten, waaronder Robin, voor een studiereis Cambridge bezocht. Voor Robin was het de eerste keer in Cambridge, en net als zijn medestudenten was hij zwaar onder de indruk van de prachtige colleges omgeven door narcissen, het gastvrije onthaal door toponderzoekers, en het idee dat Newton, Darwin, Turing en zoveel andere grootheden hier ook gewerkt hebben. Natuurlijk wilde hij hier zijn masteropleiding doen!

Ik vraag me ondertussen serieus af of het in het belang van de Radboud Universiteit is om met onze beste bachelorstudenten studiereizen te maken naar buitenlandse topuniversiteiten. Je moet de kat niet op het spek binden en juist deze talenten willen we toch behouden voor onze masteropleidingen?! Het argument van ons college dat deze studenten in het buitenland zullen optreden als ambassadeur van onze universiteit overtuigt mij niet.

Toch denk ik dat we vooral door moeten gaan met het organiseren van studiereizen naar topuniversiteiten en dat we onze beste studenten moeten blijven stimuleren om naar het buitenland te gaan. Mijn argument is simpel: het belang van deze studenten gaat voor het belang van onze universiteit.

Lees alle columns van Frits Vaandrager