Het kan natuurlijk aan mij liggen, aan mijn door mijn jarenlange historische werkzaamheden ontwikkeld gevoel voor een kloppende chronologie bijvoorbeeld, of een door mijn wetenschappelijke opleiding aangejaagde voorliefde voor feiten, of zelfs door de omstandigheid dat wijlen mijn moedertje mij decennialang heeft voorgehouden dat het de goden verzoeken is om je verjaardag van te voren te vieren. Dat laatste ging dan over een paar dagen. Laat staan wat ze gevonden zou hebben van een half jaar!

Dat is precies wat onze universiteit doet: het vieren van haar verjaardag een half jaar voordat die daadwerkelijk plaatsvindt. Het zal wel iets met betere weersomstandigheden te maken hebben – maar daar willen de weergoden (die zijn het blijkbaar die verzocht worden, dat had mijn moeder nooit gedacht!) nog wel eens een stokje voor steken. Nu bleef dit jaar de verwachte regen grotendeels uit, maar de temperatuur kwam geloof ik maar net boven nul.

De Dies dus. Op het gevaar af elitair te lijken – waarvan een ieder die mij kent weet dat dat de meest potsierlijke beschuldiging aller tijden is – moet ik toch wat kwijt over de wijze waarop die gevierd wordt. Jaren geleden heb ik me al eens opgewonden over het inhuren van de Sjonnies als hoofdact op een universitair feest, maar het bleek altijd nog erger te kunnen. Ronnie Flex mocht dit keer de kar trekken. Ronnie Flex. Nog los van het feit dat we, als we rijmend doorgaan, binnenkort met Bonnie (St. Clair) opgescheept zitten op de Dies, vraag ik me ten zeerste af wie hier een plezier mee wordt gedaan. Ronnie Flex, die is zelfs voor mijn dochters van vijftien en dertien al passé en eigenlijk ook wel een beetje kinderachtig met zijn drank en drugs. Op de foto’s van dit optreden bleek ook dat de doelgroep vooral de toekomstige student is – en dan ook nog die van de verre toekomst.

Was het dan allemaal kommer en kwel? Natuurlijk niet. Ronnie, en alle andere artiesten en bezoekers, bewezen de universiteit wel een dienst van onschatbare waarde. Voor één dag bleef die belachelijke roze krokodil van de Spar University buiten beeld. Och, was de universiteit maar elke dag jarig.

Lees alle columns van PH neutraal