Deze vakantie reden mijn vriendin en ik stad en land af om familie te bezoeken. Aangezien ik altijd met het openbaar vervoer naar mijn werk ga, was het een ideale gelegenheid om mijn rijvaardigheid wat bij te schaven. Contact maken, stoel verzetten, spiegels controleren, lichten aan, handrem eraf. Afijn, u kent het riedeltje wel. Van die handelingetjes die voor geoefende autorijders gesneden koek zijn. Ze zijn dan zo vanzelfsprekend dat je bijna vergeet dat je ze doet. Mijn reisgenote, die zich blijkbaar veilig genoeg voelde om het stuur uit handen te geven, genoot zichtbaar van haar rol als coach (ik iets minder). Als ik mijn rijstijl vergelijk met die van haar, valt me vooral op hoe ongelofelijk routineus ze alles doet. Jaloersmakend soepel, gemakkelijk en moeiteloos ziet het eruit. Nu kan ik me die routine natuurlijk gewoon eigen maken. Want dat is het aardige van een routine: het is een kwestie van heel vaak dezelfde reeks handelingen doen, zodat die op den duur ‘ingesleten’ raakt. Idealiter onder begeleiding van een ervaren leraar. Toch had ik tegelijkertijd een beetje medelijden met de routineuze automobilist. Ik bedoel: als amateur heb ik, ondanks de moeilijkheid, echt lol in het beter leren rijden. Sterker nog: juist omdat het moeilijk is, is het leuk. Ik moet constant opletten: op de borden, de TomTom, de medeweggebruikers, mijn snelheid, de bemoedigende commentaarstem in mijn rechteroor. Die inspanning gaat soms gepaard met een zweetdruppel in de ene oksel of de andere, maar het levert bij aankomst een gevoel van trots op. Routinematige autorijders moeten dit missen. Toen het eind van het rondtoeren in zicht kwam en mijn leercurve geleidelijk afvlakte, ontdekte ik echter ook een belangrijk voordeel van routine. Twee dingen tegelijkertijd doen ging aanvankelijk nog moeilijk. Maar nu had ik tijdens het autorijden tijd gekregen voor andere dingen, zoals genieten van het uitzicht, en het aanknopen van een gesprek met mijn medepassagier. Wel vroeg ik me af hoe je autorijden leuk houdt als je dagelijks in je eentje naar je werk rijdt. Wordt dat op een gegeven moment niet dodelijk saai? Waar liggen de nieuwe uitdagingen? Graag tips van geroutineerde automobilisten voor het geval dat de spoorwegen deze winter problemen krijgen en ik een keer de auto pak.

Lees alle columns van Bregje van de Weijer