We zijn allemaal weer terug op de campus. Hoera! Ik mocht op de zonnigste dag van vorige week terugkeren. In één klap was ik de mistroostigheid van de uitgestorven universiteit vergeten. Gecontroleerde drommen studenten in de gangen. Vrolijke ogen boven mondkapjes. En het allerbelangrijkste: een live audience!

Een half jaar lang staarde ik tijdens mijn hoorcolleges naar mezelf op het beeldscherm, want de camera’s van de studenten stonden op zwart. Ik maakte daarom zelfs – voor het eerst in mijn leven als docent – PowerPoint-presentaties en gaf college aan de hand van sheets. Je begrijpt: de vreugde om terug te keren steeg de dagen voorafgaand aan mijn comeback tot grote hoogte. Totdat ik me realiseerde dat het een tropische dag zou worden én dat er niet alleen een livestream was, maar dat het college op een later tijdstip ook terug te kijken was. Meer ontmoediging heeft een student toch niet nodig? Maar tot mijn verrassing zaten ze er hoor! In een bloedhete collegezaal met nog maar enkele politielinten tussen de banken. Ik prijs me gelukkig dat er nog studenten zijn die het offline volgen van hoorcolleges prefereren boven het versneld afspelen van de video.

Toch was er tijdens mijn comebackdag een domper op de feestvreugde. Eerder al ontving ik van de universiteit een mail met het vrolijke ‘horeca weer open’-bericht. Ik hoefde niet thuis alvast een lunch te maken, want in Het Gerecht is een uitgebreide saladebar. Helaas moest ik constateren dat het aanwezige assortiment om een directe naamswijziging van Het Gerecht vraagt. Er was helemaal geen saladebar, ik trof alleen lege schappen en wat prefab voedsel. Dat trekt natuurlijk geen klanten. Het weerzien van de altijd aardige horecamedewerker aldaar maakte gelukkig wel iets goed.

Omdat de universiteit ongetwijfeld de noodzaak inziet van een verse en uitgebreide voedselvoorziening in het Grotiusgebouw, wordt er – terwijl ik dit schrijf – waarschijnlijk gewerkt aan de herstart van Het Gerecht. Misschien tref ik het restaurant deze week alweer aan in zijn oude luister. Mét saladebar. We zijn weer (bijna) terug.

Lees alle columns van Lucienne van der Geld