Sociaal
Op YouTube kun je naar een studerende Heleen kijken via het kanaal Study with me. Linksboven in beeld staat een timer. Ze slaat een bladzijde om. Dat doorbreekt de stilte. Heleen heeft rode druiven in een supermarktverpakking (500 gram) voor zich staan. Ze heeft volgens de timer nog 32 minuten. Zou ze die druiven nog opeten? Ze maakt veel aantekeningen. Voor haar liggen maar liefst veertien pennen in verschillende kleuren. Want sommige van Heleens studiesessies duren enorm lang.
Kennelijk werkt het stimulerend voor andere studenten. Die zetten Heleen ‘aan’ als ze gaan studeren, zodat ze niet het gevoel hebben dat ze in hun eentje zitten te blokken. Die studenten zijn hopelijk minder afgeleid dan ik … Heleen is trouwens niet de enige met wie je online kunt studeren. Er zijn meerdere studeer-mee-kanalen op YouTube. Sommige live, andere niet.
Ik begrijp het fenomeen, maar ik begrijp het ook niet. Als je ’s nachts effe door moet trekken, is het fijn om te weten dat je niet alleen bent. Overdag kun je echter naar de UB. Daar zie je honderden Heleens net als jij ploeteren. Dus waarom een Heleen volgen via YouTube?
Misschien is het net als online college kijken. Dat begrijp ik ook niet helemaal (voor de voltijdstudent). Als je een badhairday hebt, skip je een keer college en kijk je online. Maar je hebt toch niet elke dag bad hair? (Tip: anders moet je een andere kapper zoeken.) Het zit ‘m ook niet in de snackbehoefte tijdens college. Zo extreem als de kaasblok-etende student die viral ging maakte ik niet mee, maar een student in mijn college voelde geen enkele belemmering een rode paprika te eten om negen uur ‘s ochtends.
Het zal mijn Brabantse afkomst wel zijn. Dan zie je alles als een sociaal gebeuren, zoek je gezelligheid en klets je graag met anderen. Je zit gewoon in college en in de UB en dan zie je: ik studeer niet alleen. Niks nieuws dus op YouTube: het is er al – kom eens kijken op de campus! – en je betaalt er zelfs voor. Ook als je niet komt.
