Toen ik politicologie ging studeren viel dat nog keurig onder sociale wetenschappen, en niet onder managementwetenschappen zoals tegenwoordig. En dat was te zien aan de studenten. Het hele politieke spectrum liep er rond – als je dat spectrum laat beginnen bij de PPR en alleen maar naar links gaat. Links en linkser hadden we, herkenbaar aan de kleur van de ster die óf als oorbel gedragen werd, óf was meegebreeën in de zelfgebreide truien: rood voor de communisten, zwart voor de anarchisten.

Lekker overzichtelijk, maar wel wat lullig als je, zoals ik, de sociaaldemocratie een warm hart toedroeg en dus sterloos door het leven ging. Of nog erger, als je CDA-lid was – al is een van hen nu wel burgemeester alhier en specialiseerde die zich volgens mij in bestuurskunde, waar veel minder links volk zat.

Zelfs binnen de studierichting kon je dus zien met welke studentensoort je te maken had, kun je nagaan hoe dat erbuiten was. Als politicologen hadden we voornamelijk met rechten- en geschiedenisstudenten van doen. Die laatste waren natuurlijk gemankeerde politicologen in onze ogen maar waren wel een zelfde soort levensvorm – alleen wat saaier. Maar die juristen! Alleen het uiterlijk van die lui al. Ik spreek hier over de tijd van de poloshirtjes en spencertjes, en de gemiddelde rechtenstudent droeg minimaal drie verschillende pastelkleurige polokraagjes over elkaar heen, met de lamswollen spencer er losjes overheen gedrapeerd. En, ze waren natuurlijk rechts! Brrrrr.

Wat dat betreft is er aardig wat veranderd. Aan de gemiddelde student kan ik niet meer zien wat hij studeert – behalve als het erg extreem wordt. Natuurlijk was die Wiegelkloon die ik vorig jaar in de collegezaal had jurist en net zo natuurlijk was die halve Viking politicoloog. De extremen pik ik er wel uit, maar meestal valt me op dat studenten vooral erg op elkaar zijn gaan lijken. In uiterlijk en in gedrag. Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat ze minder tijd op de universiteit en in het studentenleven doorbrengen, want vaker nog thuis wonen en gedwongen bijbaantjes hebben. Ze hebben de tijd niet meer om lid van een deelpopulatie te worden. Dat zal met het leenstelsel alleen maar erger worden. Zonde.

Lees alle columns van PH neutraal