A.F. Th. van der Heijden was twee maanden geleden, ter gelegenheid van de Kellendonklezing, weer eens in de stad was waar hij eind jaren zeventig studeerde. En waar hij – vooruit – ook wel eens een ferme pint pleegde te drinken in het roemruchte café Trianon. Het publiek dat hier op deze zondoordrenkte laatste maandag van maart ook heeft aangemeerd om een vorkje te prikken lijkt ook tot wasdom te zijn gekomen in die tandeloze tijd, die A.F.Th. in zijn gelijknamige trilogie zo mooi op de staart trapt. Een tijd waarin de toekomst nog een blank vers was. Waar schrijvers nog tikten en waar de punk werd ingehaald door new wave. En waar deze in 1910 opgetrokken art nouveau uitspanning dus een til was voor ontbolsterend Nijmeegs lettergeweld.

De laatste jaren kun je te Trianon overigens behalve de liederlijke literator uithangen, ook volwaardig eten. Vrij verantwoord zelfs, getuige de belofte van de uitbater om zich naar vermogen aan de wetten van het seizoen te houden. Dat lukt redelijk. Of de tomaten uit de Hollandse kas komen weten we niet, maar ze smaken alvast naar de nakende lente. En ze verdragen zich uitstekend met de mozzarella, de basilicumolie en de rucola die we voor de gelegenheid maar raketsla zullen dopen. De champignons uit de oven met hopelijk aangevoerde gorgonzola en spinazie en flinke wat platte peterselie zouden bij A.F.Th, die zoals bekend het leven graag in de breedte beschrijft, vast een romanhoofdstuk opleveren, bij minder letterkundig bedeelden minstens een betekenisvolle glimlach.

Ook bij de hoofdgerechten lonken de vegetarische opties die in haast Van der Heijdiaanse volzinnen op het bord staan gekalkt.Toch kiezen we voor de bolle biefstuk die precies zo is gebraden als wij aangaven – tussen rose en half rauw – met knoflookcitroenboter en grove seizoensalade en seizoengroenten en grote frieten. En voor de sappige zalmmoot, verrassenderwijs bestrooid met kummel – wat prima blijkt te kunnen – en geflankeerd door naan, chutney en een door tabasco opgepepte tomaatkomkommersla met wat couscous.

De huiswijnen van Trianon zijn biologisch en komen van Sundara. Er is altijd wel een verantwoord biertje van De Hemel op tap. Een beetje een domper is dat Trianon de interessante toetjes uit eigen keuken die op de kaart staan, zojuist ad acta heeft gelegd. Zo’n verantwoord maar industrieel Ben & Jerry’s ijsje is ons net iets te gelikt. Te Tommy Wieringa.

Lees alle columns van Ron Welters