Ik weet het niet meer hoor. Ik had echt zo’n idee dat we met z’n allen in de rij zouden staan om weer iets van een doorstart te kunnen maken in de hopelijke naweeën van corona, maar ik zat er weer eens stevig naast. Nou ja, de rij is druk zat, maar dat is nou juist het probleem. In die rij wordt niet dat je zegt lekker aan de voorwaarden voldaan. Maar liefst twee derde van de studenten doet namelijk geen zelftest voor hij of zij naar de campus komt en heeft dus geen idee of zij het virus onder de leden heeft. ‘Geen goede ontwikkeling’, volgens de universiteit.

Nee, dat kun je wel zeggen. Sterker nog, dat is wel het minste dat je ervan kunt zeggen. Je zou ook kunnen zeggen dat dat behoorlijk asociaal is, om naar een flink gevulde bijeenkomst te komen zonder dat je zeker weet dat je niet als een soort superspreader college zit te volgen. En al te intelligent kan ik dit gedrag ook niet noemen, wat ik behoorlijk tegenvallend vind voor de toekomstige intellectuele elite van ons land. Die teleurstelling groeit nog als je de redenatie erachter hoort, die iets is in de trant van ‘ik kom in veel onveiliger situaties waarvoor ik me niet hoef te testen, waarom zou ik dat hier dan wel moeten?’

Moet daar echt nog een antwoord op worden gegeven, op deze curieuze verklaring? Moeten we echt, ruim een jaar na de uitbraak van corona, blijven zeggen dat je niet test voor jezelf maar ter bescherming van anderen? En dat je als je positief test thuisblijft om ervoor te zorgen dat je anderen niet besmet? In ieder geval prijs ik de Heer op mijn blote knieën dat ik zo oud ben dat ik gisteren het verheugende nieuws kreeg dat ik mijn vaccinatie kon laten inplannen. Het is overduidelijk dat ik mezelf moet beschermen, van een groot deel van de studentenpopulatie op de universiteit hoef ik het klaarblijkelijk niet te hebben. Goed om te weten.

Lees alle columns van PH neutraal