Elke zomer tref ik mezelf weer rondhangend op vakantieveilingen.nl aan. Ik begin zelfs te denken dat de site haar naam eraan te danken heeft. De meeste veilingen hebben namelijk niets met vakanties te maken, en alleen in de zomervakantie heb je genoeg tijd om urenlang op hun bijzondere uitjes te bieden.

Zo kocht ik ooit kaartjes om tussen gorilla’s te ontbijten (€33,-), onbeperkt pannenkoeken te eten op achttien locaties (€15,-) en om handen en voeten te laten verwennen door de enige echte Dr. Fish (€12,-). Onder normale omstandigheden zou ik mijn ledenmaten never nooit vrijwillig in een aquarium vol hongerige vissen steken, maar het vertrouwen in Vakantieveilingen gaf me de moed om mijn overlevingsinstincten te overwinnen.

Het gorilla-ontbijt verkocht ik uiteindelijk door aan een vriend, en werd zo zijn eerste date met een meisje. Achteraf misschien een tikkeltje schrikbarend, want tussen hen is het nooit wat geworden. Ook de pannenkoeken stelden teleur. Uit de achttien locaties mocht er blijkbaar maar eentje gekozen worden, waardoor mijn geplande pannenkoekenroadtrip in duigen viel.

Zelfs op Vakantieveilingen is het dus niet altijd rozengeur en maneschijn.

Toch blijft mijn liefde voor de site groot. Mijn vrienden en ik begonnen onze maandelijkse technotraditie jaren geleden met een van hun één-euro-feestjes. En daarnaast is het niet helemaal waar dat ze geen vakanties verkopen. Ik herinner me namelijk nog goed hoe ik na vele gefrustreerde biedpogingen eindelijk mijn eerste veiling won, die tevens mijn eerste ‘echte’ vakantie met een vriendinnetje was.

Je zou een scriptie kunnen schrijven over de vele aspecten van het internetfenomeen. Van de psychologie achter het verslavende biedsysteem tot de antropologie van de Vakantieveilingen-cult die zowel bij Dr. Fish als in de Apenheul en op technofeestjes opduikt. Niet dat ik dat ga doen: iedere student haat uiteindelijk zijn scriptieonderwerp, met hoeveel hartstocht hij er eerder ook aan begonnen was.

Een heuse nachtmerrie. Want hoe zou ik zonder Vakantieveilingen ooit nog mijn vakanties doorkomen?

Lees alle columns van Maarten van Gestel