Vijftig wetenschappelijke publicaties per jaar, hoe doe je dat? In een bijzonder goed jaar lukt het mij om een stuk of zes degelijke stukken te maken, in samenwerking met anderen. Maar vijftig? Eén peer reviewed publicatie per week, hoe krijg je dat voor elkaar? Vijftig keer vier- tot achtduizend woorden, dataverzameling, analyse, redigeren van kladversies, overleg met coauteurs… Dat is natuurlijk veel te veel werk. Om veel publicaties te hebben, moet je ze dus vooral niet willen schrijven.

Wie veel publicaties wil, moet allereerst veel onderzoeksvoorstellen indienen om slimme, jonge mensen te werven die data verzamelen, analyseren en alvast een eerste versie schrijven. Het hebben van veel publicaties is eigenlijk vooral een indicator van veel onderzoeksgeld. Kies dus een hip onderwerp dat populair is bij de wetenschappelijke fondsen: kanker doet het al decennia heel goed, nano is een beetje over, AI is hip. Onderzoeksvoorstellen zijn arbeidsintensief, maar dat kan je uitbesteden aan een groeiende sector professionele voorstellenschrijvers.

‘Als je voldoende geld hebt, kan je zelfs het schrijven van artikelen commercieel uitbesteden’

Zorg verder dat het onderzoek vooral niet te arbeidsintensief is. Een slimme strategie is het hergebruik van open data, verzameld door andere onderzoekers. Omgekeerd, als je exclusieve toegang hebt tot uitzonderlijke data of apparatuur, zijn in sommige vakgebieden ook betrekkelijk snelle metingen al gauw publiceerbaar. Maak het vooral niet te ingewikkeld. Als je voldoende geld hebt, kan je metingen, data-analyse en zelfs het schrijven van artikelen commercieel uitbesteden, vooral in de medische wereld.

Wat ook helpt, is samenwerken met veel, of heel veel mensen. Of je een artikel alleen schrijft dan wel met een paar dozijn collega’s, het eindresultaat is hetzelfde: een extra publicatie op je lijstje. De regel is dat je bijdrage ‘substantieel’ moet zijn, maar dat begrip is erg vaag en wordt zelden gehandhaafd. Als Bekende Wetenschapper in je vakgebied word je al gauw gevraagd als coauteur om de reputatie van publicaties te verhogen. Liften loont.

Reputatie en connecties zijn dus essentieel. Je moet weten waar het geld zit, de data en het jonge talent. Je moet zichtbaar zijn, jezelf adverteren op internationale congressen en sociale media. Voor de calculerende wetenschapper is bekendheid belangrijker dan onderzoekswerk.

De achterliggende vraag is natuurlijk waarom je eigenlijk vijftig publicaties per jaar zou willen hebben.

Lees alle columns van Willem Halffman