Met het schandaal rond Volkswagen ben ik extra blij met de Hyundai Getz die al ruim tien jaar bij mij in trouwe dienst is. Daarmee is een stevige dosis cognitieve dissonantie mij niet vreemd. Immers, net als de meeste mensen voel ik een sterke drang om mijn keuzes achteraf goed te praten. Daarbij sluit ik mij bij voorkeur af voor slecht nieuws over de Hyundai Getz.

Deze cognitieve dissonantie was voor de eigenaren van Volkswagens de afgelopen week helaas niet weggelegd. Ze werden om de oren geslagen met het ene slecht-nieuws-bericht na het andere. Dat raakte hun extra hard, want mensen reageren sterker op slecht nieuws dan op goede berichten.

In een experiment, bijvoorbeeld, werd mensen een willekeurig plaatje van een persoon getoond. Vervolgens moesten ze deze personen een ranking geven van 1 tot 9, en aangeven hoe zeker ze van dit gevoel waren. Wat bleek? De deelnemers waren héél zeker van hun negatieve beoordelingen, maar juist veel mínder zeker van hun positieve beoordelingen.

Ook in ons stemgedrag reageren we sterker op slecht nieuws dan op goede berichten. Zo worden regeringspartijen hard gestraft voor negatieve economische omstandigheden, maar nauwelijks beloond voor positieve economische ontwikkelingen.

Kortom, is het vertrouwen in Volkswagen eenmaal ingedeukt, dan vraagt het herstel van dat vertrouwen om nog méér goed-nieuws-berichten dan de negatieve van de afgelopen week. Gelukkig heeft de auto-industrie veel ervaring met uitdeuken, om van de monteur van mijn Hyundai Getz nog maar te zwijgen.

Lees alle columns van Esther-Mirjam Sent