De boefjes Sent sjouwen stapels knutselwerk van school naar huis. Soms neem ik de tijd het resultaat van hun noeste arbeid te bewonderen. Soms belandt het op een stapel. En soms verdwijnt het ongezien in de papierbak. Als de boefjes dat laatste bemerken, wordt mama buitengewoon bestraffend toegesproken. En terecht.

Uit het ‘letterexperiment’ blijkt dat mensen zich gewaardeerd willen voelen en hun werk erkend willen zien. Proefpersonen krijgen een vel papier volgeschreven met willekeurige letters, en moeten paren van identieke letters vinden. Ze ontvangen voor het afronden van de taak een geldbeloning, en na elke ronde minder geld om de speurtocht naar identieke letters voort te zetten. Eén groep schrijft de naam bovenop het vel papier en overhandigt dit aan de organisator, die er even snel naar kijkt en ‘uh huh’ zegt voordat zij het op een stapeltje legt.

De tweede groep hoeft de naam niet op het vel papier te noteren en de organisator legt het direct op een stapeltje. Het werk van de derde groep, tot slot, wordt direct door de papierversnipperaar gehaald. Het wekt geen verbazing dat deze laatste groep veel eerder stopt met de opdracht, ondanks het feit dat de proefpersonen nog steeds geld kunnen verdienen wanneer ze elk vel papier doornemen. Maar de tweede groep stopt net zo vroeg met de opdracht als de laatste groep. Oftewel, het feit dat hun werk wordt bewaard, maar compleet wordt genegeerd, heeft hetzelfde effect als het versnipperen van het werk.

Waar economen denken dat mensen vooral door geld worden gemotiveerd, toont het letterexperiment aan dat waardering en erkenning zó belangrijk zijn dat mensen de mogelijkheid om gemakkelijk geld te verdienen afwijzen als hun werk genegeerd wordt. Wat een pech voor de boefjes Sent dat hun moeder econoom is.

Lees alle columns van Esther-Mirjam Sent