‘Een timmerman kan niet zonder zijn hamer’, hoorde ik ooit tijdens mijn eerste colleges rechtsgeleerdheid. Hieruit moesten we afleiden dat een rechtenstudent niet zonder wetboek naar college geacht werd te komen. Een chirurg kan niet opereren zonder scalpel, een kapper kan niet knippen zonder schaar en een monteur kan niet repareren zonder moersleutel. Met begrip voor het  principe ‘vakman met zijn gereedschap’ nam ik keurig mijn wetboekje mee naar college.

Anno 2017 heeft de chirurg een operatierobot, in de Teslafabriek in Tilburg glijd je niet langer uit over de olie op de werkvloer en adverteert bouwmarkt Gamma met de leus ‘maak van je telefoon je nieuwe gereedschap’. In de collegezaal telde ik gisteren tijdens college één student met pen en papier en de rest volgde mijn relaas met een rustgevende cadans van ratelende toetsenborden. De hedendaagse rechtenstudent heeft wel een (note)book maar geen (wet)boek. Dat was de conclusie die ik na de telling trok: de offline student had een wetboek bij zich en nog twee anderen.

Natuurlijk is de wet ook te raadplegen op een device zoals je mobiel of notebook. Maar ik ben er niet zeker van of dat tijdens mijn colleges op grote schaal gebeurt. Als ik al babbelend door de collegezaal loop, zie ik namelijk op schermpjes vooral Facebookprofielen bijgewerkt worden, gifjes bewegen en schoenen besteld worden. Waar ik overigens alle begrip voor heb, want als ik stil moet zitten en mijn telefoon onder handbereik heb…

Nu is het grappige van de rechtenstudie (en het latere juridische beroepsleven) dat het wetboek je anker is. Natuurlijk zijn er ook de jurisprudentie (uitspraken van rechters) en andere rechtsopvattingen in de literatuur en de parlementaire behandeling van de wet. Maar met een wetboek kom je heel ver op het tentamen en in je latere leven als jurist. Daarom ligt in mijn bed aan de ene kant mr. Law en aan de andere kant een wetboek (beide heel knuffelbaar). En in mijn auto behalve meerdere paren schoenen eveneens een wetboek.

En als ik achter een bureau zit? Dan werk ik met drie devices. Een laptop waar Word op openstaat, een iPad om schoenen te bestellen en een mobiel met daarop de wettekst. En dat terwijl ik ondanks mijn 28 jaar (al meerdere keren gevierd) niet tot de multitaskende generatie millennials behoor 😉

Lees alle columns van Lucienne van der Geld