Het zou je vader maar zijn. En dat geldt zowel voor de juridische kinderen van de directeur-arts van de spermakliniek in Barendrecht als de donorkinderen. De arts is, zo wordt vermoed, vader van tientallen kinderen van moeders die zich in het verleden tot de kliniek wendden. De administratie van de kliniek zou een zooitje zijn geweest: van sommige kinderen kon de donor niet meer worden achterhaald, was het zaad van een donor vaker dan het door het kliniek gestelde maximum gebruikt, of was er een andere donor opgegeven dan degene die in werkelijkheid sperma verschafte. Inmiddels is de spermakliniek gesloten en de arts overleden.

Er loopt nu een rechtszaak van een aantal donorkinderen om te achterhalen of deze arts hun vader is. Als dat door een dna-match kan worden vastgesteld, dan is het de vraag of de donorkinderen recht hebben op een schadevergoeding. Voor de juridische kinderen van de arts is het vervolgens de vraag of de beroepsaansprakelijkheidsverzekering soelaas biedt. Als dat niet het geval is, gaat de schadevergoeding van de donorkinderen ten koste van de erfenis van de arts.

Als door dna-onderzoek vast is komen te staan dat de arts hun vader is,  kunnen de donorkinderen niet (op een andere manier dan door een schadeclaim) mee delen in zijn erfenis. Voor donorkinderen bestaat namelijk niet de mogelijkheid dat na de dna-match de spermadonor voortaan als juridische vader wordt aangemerkt. Dat geldt wél voor kinderen van mannen die op natuurlijke weg een vrouw zwanger hebben gemaakt. Zelfs als dan de vermoedelijke vader is overleden, kan het vaderschap nog worden vastgesteld. Bijvoorbeeld aan de hand van door de overledene achtergelaten lichaamsmateriaal of door de overledene uit zijn graf te trekken.

Daarom is het advies aan mannen die hun nabestaanden niet met verrassingen willen confronteren, zich te laten cremeren en geen haar op een kam of iets dergelijks achter te laten. Ooit werd aan de hand van een likrand van de envelop waarmee de vader een liefdesbrief had verstuurd alsnog het vaderschap vastgesteld. Oppassen dus.

Lees alle columns van Lucienne van der Geld