Omroept Brabant pakte groot uit: een Tilburgse wiskundeleraar zoent leerling en wordt ontslagen. Op internetfora liepen de discussies hoog op. ‘Dit meerderjarige grietje speelt de vermoorde onschuld’, meldt Menno. ‘De meiden kunnen de leraar gek krijgen door te schommelen met hun kont.’ Op een Marokkaans forum moet vooral de leraar het ontgelden. De ‘kaaskop’ wordt als een ‘pedo’ weggezet. Niet geheel toevallig, want op dezelfde dag besloot het gerechtshof dat pedofielenvereniging Martijn niet verboden mag worden. Als ik van een afstandje naar het voorval kijk, dan snap ik de verontwaardiging wel. Ouders vertrouwen hun kind aan de school toe, met het idee dat leraren het beste met hun kind voor hebben. Leraren hebben macht (en hopelijk gezag), en moeten daarmee verantwoordelijk omgaan. Dat houdt in: geen misbruik maken van jonge mensen die afhankelijk van je zijn. Door een leerlinge te zoenen terwijl ze dat niet wil, ga je te ver. Leraren moeten zich kunnen beheersen, hoe diep het decolleté ook is en hoe verleidelijk meisjes ook met hun kont schommelen. Tegelijkertijd is ‘authenticiteit’ is een enorm populair begrip in het onderwijs. Het betekent, kortweg, dat ‘wie je bent’ overeenkomt met ‘wat je zegt en doet’. Het houdt ook in dat je nooit alleen in je rol als leraar voor de klas staat, maar altijd ook als mens. Leerlingen waarderen het vaak enorm, zo’n mens van vlees en bloed voor de klas. En ze stellen het op prijs als een leraar interesse toont in wat er in hen omgaat. Zonder zo’n pedagogische relatie tussen leraar en leerling zou er op scholen niet zo heel veel geleerd worden. Over de vraag wat voor soort persoonlijke contact te ver gaat, voerde ik dit najaar met studenten van de universitaire lerarenopleiding een Socratisch gesprek. De mannelijke studenten vertelden hoe voorzichtig ze op hun stageschool moesten omgaan met de vrouwelijke leerlingen. Met z’n tweeën op één kamer een opdracht nabespreken was verdacht. Een schouderklopje of andere aanraking was uit den boze. Ik ben bang dat leraren door de media-aandacht voor het Tilburge incident alleen maar schuwer en afstandelijker worden. Terwijl ze juist vaak werken vanuit een grote passie en liefde voor de leerlingen. Had de wiskundeleraar maar beter begrepen wat dat betekent.    

Lees alle columns van Bregje van de Weijer