Democratie is zo makkelijk nog niet
Zo’n dertig studenten en een stuk of vijf docenten wist de Nieuwe Universiteit Nijmegen vandaag op te trommelen om te praten over de punten waar de Radboud Universiteit zich nog in kan verbeteren.
Een groepje mensen staat met elkaar te praten in een hoek bij het CultuurCafé. Als mensen die het café inlopen een beetje zoekend om zich heen kijken, worden ze aangesproken door een enthousiaste student. ‘Hoi, kom jij misschien voor de bijeenkomst van de Nieuwe Universiteit Nijmegen?’ Bij een positief antwoord verwijst hij de geïnteresseerden naar de hoek waar een groep vormt. Om 14.15 uur is het duidelijk, het zijn heel wat meer mensen dan verwacht en de groep van ongeveer 35 aanwezigen besluit te verkassen.
Hobbels
Tien minuten later zitten de geïnteresseerden in een kring in de hal van het Erasmusgebouw. Dezelfde enthousiaste jongen die iedereen verwelkomde in het CultuurCafé neemt het woord. Hij leest de vooraf opgestelde agenda af van zijn telefoon. Al gauw wordt hij onderbroken door een van de toehoorders. De praktische regels moeten eerst duidelijk zijn, wat anders wordt het een kippenhok. Zoals de vraag of het overleg in het Engels of in het Nederlands moet zijn? De eerste hobbel wordt gemakkelijk genomen. Omdat er een paar Engelstalige toehoorders zijn, is de voertaal Engels. Over een voorstelrondje wordt gestemd, maar dat zien de meesten niet zitten.
De vergadering kan beginnen, oh nee, toch niet. Want heeft de jonge enthousiasteling die het woord nam wel het mandaat om de vergadering te leiden, vraagt een van de toehoorders zich af. Na de stemmingsronde blijkt dat zo te zijn. Vele discussies over praktische punten volgen. Over de vorm van de groep (rond of u-vorm). Of eerst de strategieën besproken moeten worden of eerst de doelstellingen en of er een onderscheid moet worden gemaakt tussen nationale punten en punten die in Nijmegen spelen.
Verdeling
Na een tijdje discussiëren over de randvoorwaarden, begint het te kriebelen bij de groep. Ze willen de handen uit de mouwen steken. Praten over de inhoud, want daar kwamen ze toch voor. Groepen worden gevormd. Een groep bedenkt een aantal doelen, andere studenten buigen zich over de manier waarop ze actie willen voeren, een andere groep denkt na over de samenwerking met andere organisaties en als laatste starten een paar studenten met een opzetje voor een mediabeleid. Morgenmiddag komt de groep weer bijeen om alles te bespreken. De Nieuwe Universiteit Nijmegen is een feit. / Jolene Meijerink