Hoe is het nu met Matthias van Trigt, die in maart uit het niets de woordvoerder werd van De Nieuwe Universiteit, om daarna even snel weer van het podium te verdwijnen. ‘Het ontbrak aan structuur.’ Deel 1 van een serie Hoe is het nu met?

Je haalde de cover van Vox in maart als nieuwe leider van de studentenrevolte. Genoten van dat moment?
‘Daar heb ik wel van genoten en ik was er ook wel verbaasd over. Het was een wonderlijke ervaring om opeens zo in het nieuws te staan.’

Nadat je in een van de eerste debatten van de Nieuwe Universiteit goed overeind bleef, hebben we niks meer van je vernomen. Wat is er gebeurd?
‘Ik heb een maandje kunnen meedraaien, maar ik moest echt weer verder met mijn studie. Het was jongleren om het allemaal te blijven combineren.’

Hoe kijk je terug op De Nieuwe Universiteit Nijmegen?
‘Ik had grote moeite met het consensusmodel. Democratie kun je de dictatuur van de meerderheid noemen, dit model is de dictatuur van de minderheid. Op zo’n horizontaal platform kun je drie uur blijven praten om die ene tegenstander nog te overtuigen. Dat kost niet alleen heel veel tijd, het tast ook de coherentie van de organisatie aan, want een volgende keer kan er weer een andere richting worden gekozen. Er was geen heldere rol- en taakverdeling, er werd geen lijn uitgezet waar de groep zich min of meer aan zou houden.’

Dat smoorde jouw woordvoerderschap in de kiem?
‘Ja, als ik niet weet waar we voor staan, kan ik er ook niet voor spreken. Er hing te veel af van de toevallige personen die aanwezig waren op de vergadering. Er liepen steeds mensen in en uit. Je kon daardoor niet weten of de beslissing die je gisteren had genomen, vandaag nog zou gelden..’

Jullie kregen de medezeggenschap van de universiteit niet aan jullie kant. Lag dat aan jullie of aan hen?
‘Aan beiden. Bij ons was een onvermogen om verbreding te zoeken, vanuit het oogpunt dat we onze lijn puur wilden houden, op de zogenaamd echte democratische manier. Dan is het moeilijk om draagkracht te verwerven. Aan de andere kant vielen de studenten in de medezeggenschap me ook wel tegen. Er lijkt in de medezeggenschap niet echt het idee te heersen dat ze inspraak hebben. Dan hoor je, en niet alleen in Nijmegen: “Dit moeten we niet gaan doen want het college van bestuur is tegen”. Het werkt nogal verlammend als je dat tot ijkpunt benoemt.’

De Nieuwe Universiteit komt volgend jaar terug. Gaat de vlam nog in de pan?
‘Het rendementsdenken is op de agenda gezet, dat is in elk geval een verdienste, maar praten en erover nadenken is niet genoeg. Je houdt het vuur niet aan de schenen als er geen concrete actie is. En zo’n actie kan er alleen komen met een coherente organisatie. Als die er komt, ben ik weer van de partij.’ / Paul van den Broek