De Groningse en Maastrichtse psychologen hebben al langer ervaring met een Engelstalige bachelor. Hoe pakken zij de toestroom van vooral Duitse studenten aan?

De Rijksuniversiteit Groningen startte in het studiejaar 2007-2008 als eerste met een Engelstalige bachelor psychologie, net als in Nijmegen naast een Nederlandstalige variant. Ook in Groningen schrokken ze zich een hoedje toen daar prompt 850 studenten op de stoep stonden. Het overgrote deel in de Engelstalige opleiding was bovendien van Duitse origine: 90 procent. Zo’n grote collegezaal was niet voorhanden. De Groningse studenten kregen dat eerste jaar dan ook les in bioscoopzalen in de stad.

‘Ook wij zijn in reuzenstappen groot geworden’, zegt onderwijsdirecteur Sabine Otten, verwijzend naar de Nijmeegse collega’s die nu ruim negenhonderd eerstejaars verwachten. De aantallen zijn in Groningen wel iets gedaald, omdat steeds meer psychologieopleidingen een Engelstalige bachelor gaan aanbieden. Daarnaast is het aandeel Duitse studenten afgenomen. ‘Onze universiteit is in Europa, de VS en vooral China actief aan het werven. Dat zien wij inmiddels terug in onze studentenpopulatie.’

De opleiding is blij met die variatie. ‘Je wilt natuurlijk niet uitsluitend Duitse studenten trekken.’ Waarmee Otten overigens niets wil zeggen ten nadele van studenten die de oostgrens overtrekken. ‘De Duitse studenten doen het bij ons juist heel goed. Ze zijn waanzinnig gemotiveerd, hun studieprestaties zijn gemiddeld beter dan die van de andere studenten.’

Numerus fixus
Maastricht was vorig jaar de tweede universiteit aan de Duitse grens die met een Engelstalige bachelor psychologie begon. Ook daar steeg het aantal aanmeldingen tot boven de duizend. Maar de Maastrichtse psychologen hadden er rekening mee gehouden. ‘Wij hebben al jaren een grote vraag vanuit Duitsland en gingen ervan uit dat Duitse studenten de bachelor graag in het Engels wilden volgen. Daarnaast hoopten we op een mooie mix van studenten uit de rest van Europa”, zegt Anke Sambeth, opleidingsdirecteur van psychologie in Maastricht.

De Maastrichtse psychologen koesteren hun numerus fixus: er worden maximaal 450 studenten tot de opleiding toegelaten. ‘Toen de andere opleidingen de numerus fixus vorige jaar afschaften, hebben wij gezegd: we gaan eerst kijken wat het effect is van de invoering van de Engelse bachelor. Achteraf zijn we daar blij mee. En we gaan die numerus fixus volgend jaar zeker vasthouden. Met 450 studenten kunnen wij onderwijs van goede kwaliteit aanbieden, daarboven wordt het lastig.’

Probleemgestuurd onderwijs, in groepen van 12 studenten, is niet gebaat bij grote aantallen studenten, verzekert Sambeth. ‘We hebben er gewoonweg de staf niet voor.’
Dankzij de inzet van tijdelijke krachten – naast de vaste staf – lukt het de Groningse psychologieopleiding om haar studenten kleinschalig onderwijs te bieden bij vakken als academische vaardigheden, professionele vaardigheden en gespreksvaardigheden.

Buddysysteem
De Groningers hebben de afgelopen jaren wel gemerkt dat studenten de neiging hebben om binnen hun eigen clubje te blijven. ‘Je moet soms actief aansturen op contacten met andere groepen’, zegt Otten. Daarom zijn ze in Groningen nu onder meer bezig met de opzet van een buddysysteem, waarbij Nederlandse studenten een internationale eerstejaarsstudent een tijdje begeleiden.

Daarnaast is er een plan om culturele verschillen op de onderwijsagenda te zetten. ‘Zodat we in de les expliciet kunnen ingaan op dit thema.’ Vanaf het derde jaar gaan de studenten van de Nederlandse bachelor en de Engelstalige bachelor steeds meer onderwijs delen. ‘Dan mengen de culturen zich vanzelf in de colleges, dus dat is winst.’ / Martine Zuidweg